USA mogą rozmieścić w Europie rakiety naziemnego bazowania

Waszyngton uzasadnia swoje działania rzekomymi naruszeniami przez Moskwę Układu o całkowitej likwidacji pocisków rakietowych pośredniego zasięgu. Rosja wielokrotnie sugerowała USA ujawnienie dowodów zarzutów, ale nie zostały one przedstawione.

Administracja USA nie wyklucza możliwości rozmieszczenia w Europie pocisków lądowych z powodu rzekomych naruszeń przez Moskwę Układu o całkowitej likwidacji pocisków rakietowych pośredniego zasięgu (INF), donosi Associated Press.

W ostatnich latach Rosja i Stany Zjednoczone coraz częściej oskarżają się nawzajem o opracowanie broni objętych traktatem INF. W marcu rosyjski minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow powiedział, że Moskwa wielokrotnie proponowała Waszyngtonowi przeprowadzenie „konkretnych konsultacji”, aby otrzymać od amerykańskiej strony potwierdzające ich oskarżenia fakty zamiast „gołosłownych zarzutów”, ale na razie takich kontaktów nie było.

Jak informuje Associated Press, Biały Dom rozważa trzy możliwości odpowiedzi wojskowej: rozwój środków obronnych, wyprzedzający „kontratak” na naruszające układ zbrojenia i „możliwość ataku nuklearnego na ośrodki przemysłowe” wroga.

Asystent szefa Pentagonu ds. polityki nuklearnej Robert Sher w kwietniu oświadczył, że „kontratak” oznacza możliwość ataku naruszającej układ rakiety tam, gdzie ona znajduje się w Rosji. Inny przedstawiciel Pentagonu Brian McKeon pod koniec 2014 roku stwierdził, że ten wariant zakłada możliwość rozmieszczenia w Europie pocisków manewrujących naziemnego bazowania.

USA i ZSRR podpisały traktat INF w 1987 roku i wszedł on w życie rok później. Strony zobowiązały się całkowicie zniszczyć swoje pociski średniego (zasięg od 1 do 5500 km) i krótkiego (500 — 1000 km) zasięgu. Do 1991 roku porozumienie zostało wykonane, a przez kolejnych dziesięć lat trwały wzajemne inspekcje. Jednak inne państwa mogą dysponować takimi pociskami.