Globalny kryzys 2.0 i Rosja

Spadek na światowych rynkach może oznaczać początek drugiej i decydującej fazy światowego kryzysu, który zaczął się w 2008 roku. A jeśli rzeczywiście tak jest, to wchodzimy w okres rozpadu istniejącego systemu finansowego, a znaczy i całego ładu światowego.

Spadek cen surowców i akcji na wszystkich rynkach światowych trwa już od kilku dni i wywołuje słuszne pytanie: czy to zwykłe zawirowanie czy przejście do nowej fazy kryzysu? 

Po kryzysie światowym 2008 roku ani jeden z problemów, jakie on stworzył, nie został rozwiązany: przede wszystkim USA nie przeprowadziły reformy MFW, która zmniejszyłaby rolę dolara jako światowej waluty rezerwowej. USA włączyły drukarkę i przez kilka lat pompowały gospodarkę swoimi tanimi pieniędzmi. Chiny rosły i ciągnęły za sobą gospodarkę światową, ale ani wzrost PKB w państwach rozwiniętych, ani konsumpcja się nie zwiększyły. Bańka wirtualnych papierów wartościowych znacznie przewyższająca pod względem wartości rozmiar światowego PKB nie pękła. Światową gospodarkę wyciągnięto z kryzysu 2008 roku z pomocą terapii i machinacji, podczas gdy potrzebna jej była operacja, pisze gazeta „Wzgliad”.

Druga fala kryzysu została odsunięta w czasie, ale zaprogramowano w niej o wiele bardziej wyniszczające właściwości. 

Jeśli to rzeczywiście tak, a dowiemy się tego w ciągu miesiąca lub dwóch, to wstepujemy w fazę gwałtownego pogorszenia się światowej sytuacji. Stawka w grze jest bardzo wysoka. Mowa o zachowaniu dominacji atlantyckiej, której ważną częścią jest kontrola nad światowymi finansami i cała polityka globalizacji. W tych warunkach nic, nawet nowe wojny, nie powstrzymają tracącego siły hegemona. 

Paradoksalnie, sytuacja Rosji jest natomiast o wiele lepsza, niż była w 2008 roku. Po pierwsze, władze oraz ludność nie mają żadnych iluzji odnośnie tego, że to zwykły kryzys i z czasem światowa gospodarka wydobrzeje. 

Po drugie, geopolityczny i finansowo-gospodarczy konflikt z Zachodem doprowadził do osłabienia zależności od światowego kapitału i zrozumienia konieczności poszukiwania wewnętrznych źródeł wzrostu. To nieuchronnie doprowadzi do odnowienia infrastruktury i do zasadniczej zmiany kredytowo-finansowej polityki w ogólności. 

Ponadto, zaczęła się reorientacja zarówno handlowych, jak i finansowych związków z Zachodu na Wschód i Południe. Zrozumiałe jest, że w warunkach „globalnego sztormu” ciężko będzie wszystkim, a przede wszystkim państwom rozwijającym się, jednak umocnienie więzi ze światem „niezachodnim” pozwoli Rosji na otrzymanie możliwości rozwoju swoich przodowych produkcji (np. budowa elektrowni atomowych w państwach Trzeciego Świata, która może przynieść nawet więcej pieniędzy niż handel bronią). 

W najbliższym czasie gwałtownie przyspieszy proces przejścia na transakcje w walutach narodowych. Rosja i Chiny we współpracy z różnymi niezachodnimi ośrodkami siły bez wątpienia przyspieszą prace nad stworzeniem alternatywnego systemu światowych finansów, którego pierwsze elementy w postaci banków BRICS i SOW, a także Azjatyckiego Banku Inwestycji Infrastrukturalnych już są tworzone.  

W ciągu półtora roku konfliktu z Zachodem i wojny na Ukrainie Rosja zrozumiała, że wstąpiliśmy w fazę globalnych turbulencji i transformacji. Rosja wcześniej niż inni zaczęła przyzwyczajać się do trudności i to może być uznane za plus w przewlekłej drugiej fazie światowego kryzysu. 

Ile potrwa i kiedy zakończy się kryzys światowy nie wie nikt, ale jego rezultatem będzie fundamentalna zmiana obecnego ładu zarówno ekonomicznego, jak i geopolitycznego. Zostanie zbudowany nowy system finansowy, oparty na równowadze walut, których obrót będzie miał miejsce w dużych blokach regionalnych, i które staną się konstrukcjami nośnymi nowego światowego ładu (Europejski, Eurazjatycki, Południowoamerykański, Pacyficzny, Pólnocnoamerykański i Arabsko-Muzułmański).