Dwa scenariusze syryjskiej kampanii Moskwy

Zdaniem rosyjskich i zagranicznych ekspertów, teoretycznie są możliwe dwa scenariusze działań Moskwy w Syrii, tj. defensywny i ofensywny.

Sedno pierwszego polega na tym, by pomóc wojskom rządowym zachować kontrolę nad wybrzeżem Morza Śródziemnego i przylegającymi do niego regionami. Właśnie tam głównie mieszkają Alawici, do których należy również prezydent Baszar al-Asad i na których opiera się w większej mierze jego rząd. Tam również zlokalizowane są dwa ważne porty – Latakia i Tartus. Tartus jest również punktem zaopatrzenia rosyjskiej marynarki wojennej.

Aktywizacja radyklanych islamistów w tym kierunku, obserwowana w ostatnich miesiącach, poważnie zaniepokoiła Damaszek, który musiał przerzucić tam dodatkowe siły, osłabiając inne odcinki frontu. W nowej konfiguracji neutralizacją islamistów może się zająć Rosja.

Według niektórych danych, zagraniczni sojusznicy Damaszku dokonali swego rodzaju „podziału pracy” w Syrii. Podczas gdy Moskwa włączyła do swojej strefy odpowiedzialności wybrzeże, Teheran pomaga Baszarowi al-Asadowi bronić Damaszku, a libańska szyicka partia Hezbollah zabezpiecza, jak wcześniej,  kontrolę nad syryjsko-libańską granicą i sąsiadującymi regionami.

Jeśli ten plan uda się wcielić w życie, syryjskie władze, które w ostatnich miesiącach poniosły serię bolesnych porażek, zdołają utrzymać kontrole nad tzw. „użytkową Syrią”, tj. gęsto zaludnionymi i najbardziej rozwiniętymi regionami (Damaszek i okolice, libańska granica, Homs, Hama i wybrzeże). O resztę terytoriów (z wyjątkiem Aleppo, o które toczą się zażarte walki) syryjski rząd i jego sojusznicy w dającej się przewidzieć przyszłości, najprawdopodobniej, nie będą walczyć. Biorąc pod uwagę ograniczone zasoby materialne, nie ma możliwości, by utrzymać rozległe pustynne i półpustynne obszary.

Drugi scenariusz – ofensywny — może być realizowany równolegle z defensywnym. Jest on wyraźnie bardziej ryzykowny dla Rosji, ale jednocześnie bardziej korzystny z punktu widzenia jej międzynarodowego wizerunku. Szczególnie przy braku postępu w walce z Państwem Islamskim sił międzynarodowej „antyterrorystycznej koalicji” na czele ze Stanami Zjednoczonymi.

Idealnym wariantem byłoby wyzwolenie spod kontroli Państwa Islamskiego Palmiry z jej starożytnymi ruinami. Według ekspertów, rosyjskie jednostki specjalne przy wsparciu lotnictwa mogłyby tego dokonać.  Ale tutaj są dwa niuanse. Po pierwsze, wycofujący się bojownicy ISIL mogą wysadzić starożytne ruiny. Po drugie, zająć Palmirę można stosunkowo łatwo, ale utrzymać to miasto, w rzeczywistości oazę wśród pustyni, będzie znacznie trudniej. Grozi to tym, że Moskwa  „ugrzęźnie” w syryjskiej wojnie, czego chce uniknąć.

Zresztą, na pierwszym etapie udziału Rosji w syryjskim konflikcie, który realizowany jest obecnie i który może okazać się jedyny, postawiono na  siły powietrzne.