Polskie gierki w Ukrainie

Uroczystości z okazji Dnia Niepodległości Ukrainy odbyły się na Majdanie Niezależności w Kijowie. Prezydent Polski Andrzej Duda jest jedynym liderem zagranicznym, który wziął udział w tych akcjach.

„Wizyta prezydenta Polski Andrzeja Dudy w Kijowie w związku z uroczystościami z okazji tej rocznicy ma także charakter symboliczny" — oświadczył szef polskiego MSZ Witold Waszczykowski. „Symboliczne jest poparcie polskiego prezydenta dla państwowości ukraińskiej, dla niepodległości, suwerenności tego państwa, w którym obecnie znów ma miejsce eskalacja na linii ukraińsko-rosyjskiej"  - oświadczył on w audycji polskiej telewizji.

Minister podkreślił, że do ostatniej chwili uzgadniano wspólną deklarację polsko-ukraińską. Dotyczyć ona będzie różnych aspektów współpracy Warszawy i Kijowa. W tym także aspektów historycznych. Waszczykowski odmówił komentowania treści dokumentu przed jego opublikowaniem. Nawiązując do sytuacji w Donbasie, szef polskiego MSZ oświadczył, że ma tam miejsce „eskalacja napięć, lecz jeszcze nie konfliktu".

Politolog i analityk Konstantin Szurow w audycji radia Sputnik wyraził opinię, że przybycie polskiego lidera do Kijowa i jego udział w uroczystościach stanowią część składową rozgrywek politycznych, na udział w których zgadzają się nie wszyscy liderzy europejscy.

„Ten przyjazd do Kijowa oznacza pewne zobowiązania, przecież każdy działacz polityczny powinien coś powiedzieć, co może być wykorzystane ze szkodą dla jego własnego kraju przez oponentów politycznych. Wkrótce odbędzie się spotkanie Grupy Dwudziestu. Przybycie do Kijowa każdego działacza politycznego ze składu tej grupy obciąża zobowiązaniami nie tylko wewnątrzpolitycznymi, lecz również tymi w polityce zagranicznej. Polska nie będzie obecna podczas tego szczytu, dlatego polski prezydent przyjechał jak najbardziej spokojnie" — uważa politolog.

Stwierdził on, że relacje polsko-ukraińskie są w stanie bynajmniej nie idealnym, jednakże polski prezydent kontynuuje „swoje rozgrywki".

„Przez cały czas usiłuje przedstawiać Polskę jako podstawowego adwokata Ukrainy na arenie międzynarodowej. Dlatego dla Polski rolę podstawową odgrywa czynnik zagraniczny. Polska w Unii Europejskiej i w NATO usiłuje być najbardziej oddanym sojusznikiem Stanów Zjednoczonych. Zdając sobie sprawę z tego, że aktualnie całokształt polityki Zachodu skupia się na terytorium Ukrainy, Polska pragnie odgrywać tu czołową rolę, aby znajdować się, jak to się nazywa, w trendzie polityki europejskiej i światowej. Ponadto, chodzi jej o wykorzystanie procesu politycznego do ciągnięcia korzyści materialnych. Gdyż tam, gdzie jest wojna, tam są duże pieniądze. Polacy myślą, że część tej «wielkiej rzeki» można skierować do Polski" — zakłada Konstantin Szurow.