Piękne i bestie. Tajemnice powołania nowego „lustratora naczelnego" Ukrainy

Kijowską śmietankę polityczną uzupełniają młode piękne kobiety na odpowiedzialnych stanowiskach. Nazbierał się już prawie cały klan. Czy to jest nowy trend wdrażany przez utalentowanych PR-owców i technologów politycznych?

W Kijowie — nowa głośna nominacja. Już niemalże tradycyjnie jest to seksowna 23-letnia dziewczyna. Proszę poznać — Anna Kalinczuk. Zgrabna. Z obwodu lwowskiego. Czyli ma wszystko co trzeba. W pierwszej kolejności wyrazisty wygląd, jeśli nie rzec — zbyt wyrazisty. Tej kruchej osobie powierzono szczególnie ważny odcinek pracy w postmajdanowej Ukrainie — lustracja. Kalinczuk powołano na stanowisko pełniącego obowiązki szefa Departamentu Lustracyjnego Ministerstwa Sprawiedliwości. Zastąpi Tatianę Kozaczenko, która ustępuje następczyni jeśli nie pod względem wyglądu, to w kwestii wieku. Zresztą Kozaczenko opuściła stanowisko w pozytywnym nastroju. Oznajmiła, że proces lustracji, czyli usuwania z organów władzy urzędników współpracujących z „poprzednim reżimem" w Ukrainie został wykonany w 98%. Dobrze przynajmniej, że nie w 101. Chociaż, jeśli się zastanowić, w tych pozostałych 2% tkwi główna pułapka dla młodej blondynki. Analogicznie do innych spraw lustracja w obecnej Ukrainie jest jakaś sprytna, bardzo wybiórcza. 

Wydawać by się mogło, że fala rewolucyjna miała zmyć wszystkich, którzy „okryli się hańbą" współpracując z Janukowyczem. Jednak sytuacja wygląda dokładnie odwrotnie. Co więcej, gdyby tak było, jako pierwsi mieliby zostać zdymisjonowani prezydent państwa i sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Turczynow. Ostatni za rządów Janukowycza w ogóle był pełniącym obowiązki premiera. Jednak „czarnej etykiety" nikt mu nie przylepia. Natomiast Petro Poroszenko przed EuroMajdanem był ministrem rozwoju gospodarczego i handlu. I znów podobna historia. Nie podjęto przeciwko niemu żadnych lustracyjnych starań. Już nie ma znaczenia, że nawet Europa uważa, że ukraińska ustawa profilowa nie zgadza się z „ cywilizowanymi normami". Na przykład zdaniem szefa Komisji Weneckiej Gianni Buquicchio ustawa mogłaby stać się narzędziem do dyskryminacji oponentów politycznych. Eurourzędnik oczywiście jest bardzo poprawny, używając trybu przypuszczającego. W rzeczywistości już od dawno tak jest. 

Coś mi podpowiada: nowy wdzięczny „główny lustrator" nie zdecyduje się na działania przeciwko możnym tego świata. Niech te 2%, których brakuje do idealnego rezultatu, zawisną w powietrzu. Za to chociażby częściowo zostanie wykonany nakaz europejskich kuratorów, aby Ukraina stawała się bardziej cywilizowanym państwem. Chociażby w stosunku do poszczególnych osób, o których mówią: wszyscy są równi wobec prawa, ale niektórzy są równiejsi. 

Ponadto Anna Kalinczuk nie będzie sama: ma z kim omówić swój niespodziewany sukces, podzielić się nowymi ostrymi wrażeniami na jakimś modnym portalu społecznościowym. Kijowska śmietanka obecnie nie cierpi z braku młodych piękności — powstał już prawie cały klan. Co się nazywa bez doświadczenia zawodowego i szczególnej inteligencji, aczkolwiek z pięknymi kształtami. Na przykład 24-letnia Anastazja Dejewa, która w cudowny sposób stała się aż wiceszefową MSW. Nawet nie chcę myśleć o ukrytych mechanizmach podobnych nominacji, złośliwych insynuacjach na temat tajnych kontaktów prywatnych z potężnymi patronami i innej beletrystyce. Być może jest to nowy trend wdrażany przez utalentowanych PR-owców i technologów politycznych? I kraj w oczach wspólnoty światowej i swojej własnej teraz ma się kojarzyć z urodziwymi blondynkami i brunetkami, a nie z nudnymi „bestiami" politycznymi płci męskiej? Kto wie. Na razie w warunkach obecnej Ukrainy większe zaufanie wzbudzają złośliwcy.