Francuska policjantka: „Gdybym była terrorystką, już dawno bym go wysadziła"

W latach 2012-2015, w samym tylko regionie Île-de-France ujawniono 17 policjantów, którzy wstąpili na drogę radykalizacji - czytamy w wydanej w środę książce „Gdzie się podziali nasi szpiedzy? Małe i duże sekrety francuskiego wywiadu" autorstwa Christophe'a Dubois i Érica Pelletier.

Autorzy książki wskazują na luki w systemie walki z terroryzmem, na rywalizację pomiędzy francuskimi służbami specjalnymi oraz bagatelizowanie przez Pałac Elizejski wpływów "Państwa Islamskiego", jego umiejętność szerzenia swoich szkodliwych idei prowadzących do radykalizacji młodych Francuzów wyznających islam.

Choć autorzy książki i dziennikarze podkreślają, że dane zjawisko jest „marginalne", to „wymowna lista" sporządzona przez Christophe'a Dubois i Érica Pelletier na podstawie tajnej notatki Dyrekcji Bezpieczeństwa Małego Dystansu Aglomeracji Paryskiej (DSPAS) z 9 grudnia 2015 roku skłania do refleksji.

Dowiadujemy się, że niektórzy pracownicy francuskich sił porządkowych, które mają za zadanie czuwać nad porządkiem i poszanowaniem prawa, sami zajmują się prozelityzmem i usprawiedliwiają terroryzm, odprawiają modły na ulicach, a nawet szkalują swój mundur. A mimo to Christophe Dubois mówi:

„To nie czyni z nich terrorystów, ale to mogą być pierwsze oznaki radykalizacji, które mogą doprowadzić w następstwie do rzeczy poważniejszych. Jest przykład funkcjonariuszki policji, która w sieciach społecznościowych nawoływała do agresji wobec Pałacu Elizejskiego".

Christophe Dubois ma na myśli funkcjonariuszkę policji 17. dzielnicy Paryża, która napisała na Facebooku: „(…) gdybym była terrorystką, już dawno wysadziłabym Pałac Elizejski ze wszystkimi wyrodkami, którzy w nim pracują". Jej sprawa została przekazana do sądu poprawczego. Policjantka otrzymała wyrok 10 miesięcy więzienia w zawieszeniu i zakaz pracy w policji przez okres dwóch lat.

Zjawisko to niepokoi tym bardziej, że nie ogranicza się tylko do policji narodowej. „We wszystkich najważniejszych resortach, obrony, spraw wewnętrznych i sprawiedliwości, odnotowujemy około setki przypadków radykalizacji" — podkreślają autorzy książki cytujący „źródło, w którego kompetencjach leży monitorowanie tych kwestii".

„Służby państwowe Francji odzwierciedlają to, jak w naszym społeczeństwie postępuje radykalizacja. Toteż sam fakt, że wśród funkcjonariuszy policji można znaleźć elementy radykalizujące się, wcale nie dziwi".

Autorzy kreślą typowy portret owych zradykalizowanych funkcjonariuszy państwowych, podkreślając jego marginalny charakter: „Są młodzi, dostali się do policji w połowie lat 2000. Przeszli konkurs wewnętrzny, bo wielu z nich było wcześniej pracownikami aparatu bezpieczeństwa niższego szczebla, który obsadzany jest głównie młodymi ludźmi.

„Mamy przed sobą nie V kolumnę, która przenika do służb wywiadowczych. Mamy do czynienia ze zjawiskiem, któremu przyglądają się z baczną uwagą służby, w tym także policja wewnętrzna".

Wydaje się, że istotnie Generalna Inspekcja Policji Narodowej rozumie, jakie ryzyko mogą przedstawiać elementy radykalizujące się, a także, jak bardzo nowe metody rekrutacji wystawiają policję na ciosy.

„Dziś, kiedy służby dywersyfikują skład swoich pracowników (mniej policjantów, więcej pracowników kontraktowych — analityków, lingwistów, programistów, badaczy…), obserwujemy zwiększoną uwagę wobec ryzyka przedostania się do służb radykalnych elementów" — podkreślają autorzy książki.

Ryzyko ciąży też nad wojskiem. Dyrektor ds. ochrony i bezpieczeństwa obrony gen. Jean- François Hogard oświadczył na forum francuskiego parlamentu, że śledzi w pierwszej kolejności „ok. pięćdziesiąt spraw o radykalizacji" w armijnym środowisku. W przypadku przedostania się doń radykalnych elementów skutki mogą być katastroficzne, zwłaszcza jeśli porażona zostanie struktura odpowiedzialna na zapewnienie bezpieczeństwa wysokim dygnitarzom państwowym — politykom czy nawet głowom zagranicznych państw przyjeżdżających do Francji z wizytą. Jak tu nie wspomnieć Andrieja Karpowa, rosyjskiego ambasadora w Turcji zabitego przez tureckiego policjanta 19 grudnia 2016 roku?