Bliźniacze sondy Voyager-1 i Voyager-2 wystartowały w kosmos we wrześniu 1977 roku i pozostają po dziś dzień najbardziej oddalonymi od Ziemi i najdłużej działającymi aparatami kosmicznymi.
Fotografia południowej półkuli Jowisza, wykonana przez Voyager-2 25 czerwca 1979 roku z odległosci 12 milionów kilometrów.
Do pokładu każdego Voyagera była przyczepiona okrągła aluminiowa skrzynka z pozłoconym dyskiem wideo.
Na złotym dysku Voyagera zapisanych jest 27 utworów muzycznych, powitanie w 55 językach, w tym w 7 starożytnych, różne dźwięki Ziemi oraz 116 fotografii zakodowanych w postaci sygnałów wideo.
5/21
© AP Photo / Jim Bourdier
Voyagery były trzecim i czwartym aparatem kosmicznym, których plan lotu przewidywał wylot poza granice Układu Słonecznego (pierwsze dwa to Pionier-10 i Pionier-11).
Projekt uważany jest za jeden z najbardziej udanych i efektywnych w historii badań międzyplanetarnych, Voyager-2 po raz pierwszy doleciał do Uranu i Neptuna (na zdjęciu).
Zdjęcie satelity Uranu Mirandy, wykonane przez Voyager-2 24 stycznia 1986 roku z odległości około 30 tysięcy kilometrów.
W sierpniu 1989 roku specjaliści otrzymali fotografie Trytonu, największego satelity Neptuna, wykonane przez Voyager-2.
Jak pokazały te obserwacje, sondy w tej chwili znajdują się w tzw. obłoku lokalnym gazu międzygwiezdnego, który otacza „bańkę” Układu Słonecznego w odległości kilku miliardów kilometrów. Na zdjęciu: Ziemia z odległości 6 miliardów kilometrów sfotografowana przez Voyager-1.
Voyagery po raz pierwszy przesłały wysokiej jakości fotografie Saturna.
Zdjęcie Encelady, satelity Saturna, wykonane przez Voyager.
Jak oczekują twórcy sond, Voyagery będą działać jeszcze co namniej do 2020 roku i zbiorą informację o właściwościach środowiska międzygwiezdnego oraz granicy między heliosferą i otwartym kosmosem.
Widok Ziemi i Księżyca na zmontowanym zdjęciu wykonanym z pierwszych fotografii przesłanych przez Voyager-2 18 września 1977 roku z odległości 11,66 miliona kilometrów od Ziemi.
Kombinowane przedstawienie planet, wykonane ze zdjęć z dwóch aparatów kosmicznych Voyager.
Wielka Czerwona Plama Jowisza. Do lotu Voyagerów wielu astronautów uważało, że ta plama jest twarda. Jak się wyjaśniło, to gigantyczny huragan, o rozmiarze 24-40 tysięcy kilometrów długości i 12-14 tysięcy kilometrów szerokości.
16/21
© Zdjęcie : NASA/JPL-Caltech
Zdjęcie Trytonu, satelity Neptuna, wykonane przez Voyager-2.
Pierścienie Saturna sfotografowane przez sondę Voyager.
Zdjęcie Trytonu, satelity Neptuna, wykonane przez Voyager-2.
Voyager sfotografował wybuch wulkanu na Jo, satelicie Jowisza.
Zdjęcie Uranu wykonane przez sondę Voyager-2 w styczniu 1986 roku.
Zdjęcia z orbitalnego teleskopu Hubble’a pomogły naukowcom zakreślić dalszą drogę sond Voyager po tym, jak opuściły one Układ Słoneczny i skierowały się do innych gwiazd i pustki pomiędzy nimi.
