https://pl.sputniknews.com/20170427/sputnik-ukraina-elektrownia-atomowa-5347677.html
https://cdnpl1.img.sputniknews.com/img/534/76/5347651_526:693:2819:1989_1920x0_80_0_0_63805d90e07a71de8d4751b45c14ea59.jpg
jerzyjj
ŻRÓDŁO... adnovumteam.wordpress.com/2015/03/22/b%E2%99%AB-kiedy-polacy-zaczna-sie-bac „Kiedy Polacy zaczną się bać?” A MOŻE LEPIEJ ŻEBY ZACZĘLI MYŚLEĆ UŻYWAJĄC SZARYCH KOMÓREK !!! Część I Ukraina – nadchodzi czas poważnych pytań Część II Kilka informacji o ukraińskiej energetyce Część III Możliwe zagrożenia w ukraińskiej energetyce jądrowej Zgodnie z zapowiedzią prezentuję dziś zbiór informacji pracowicie wyszperanych w sieci i które próbuję niniejszym pracowicie poskładać w jakąś logiczną całość. Pozwalam sobie na początek przypomnieć dość niepokojące kalendarium z okresu pisania części pierwszej. • 20 marca tego roku Ukraina podjęła zadziwiająca i nagłą decyzję o wycofaniu się z układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej. Decyzja nie weszła w życie bo ostatecznie nie doszło do głosowania stosownej uchwały Parlamentu Ukrainy. Fakt ten świadczy jednak o stosunku władz Ukrainy do energetyki atomowej która w domyśle jest dla tych władz potencjalną bronią o czym zresztą wielokrotnie słyszeliśmy od pierwszych dni po przewrocie. [1] • 4-go kwietnia Ukraina prosi USA, NATO i UE o pomoc w ochronie swoich atomowych obiektów. • Już 11 kwietnia wywiad USA pojawił się na 3 elektrowniach Chmielnickiej, Zaporoskiej oraz na… Czarnobylskiej Ta ostatnia „kontrola” mogła być związana z informacjami o nagłym „uruchomieniu” przez Ukrainę zamrożonego na wiele lat programu składowania odpadów nuklearnych obok „sarkofagu” w Czarnobylu. • Mimo wspólnego komunikatu o wzajemnej współpracy rosyjsko-ukraińskiej z początku maja, chyba znów nastąpiła kolejna zmiana decyzji, tak że dwa tygodnie później 21 maja kanclerz Merkel dostała informacje o trwających niebezpiecznych „eksperymentach” w ukraińskich elektrowniach atomowych. [2] • 13 lipca pojawił się komunikat że Ukraina jednak kupuje pręty paliwowe u Amerykanów… • 14 lipca nastąpiła awaria – (oficjalnie: „automatyczne odłączenie bloku energetycznego”) w pierwszym bloku elektrowni w Mikołajewie, tej elektrowni gdzie od paru lat prowadzi się nieudane próby zastosowania „zamienników” prętów paliwowych produkcji firmy Westinghouse [4] Aby przybliżyć temat energetyki atomowej, zmuszony jestem w tym miejscu zrobić coś w rodzaju krótkiego wykładu na temat czym jest i jak wygląda typowy reaktor atomowy. Mam nadzieję, że przedstawię sprawę w sposób prosty i zrozumiały… Światowa energetyka atomowa zdominowana jest przez trzy firmy, rozwijające przez lata swoje własne technologie i systemy. Oczywiście chodzi o amerykańską firmę Westinghouse, francuską firmę Areva oraz technologię „radziecką” którą z powodzeniem kontynuuje firma Rosatom. Skupię się na najbardziej typowych i niezwykle niezawodnych reaktorach typu PWR lub inaczej WWER (Wodo-Wodianoj Eniergieticzeskij Rieaktor – wodno-wodny reaktor energetyczny). Produkowane są dwa typy tych reaktorów o mocach 440 i 1000 MW (WWER-440 oraz WWER-1000). Tylko te typy reaktorów występują wśród 15 działających bloków energetycznych Ukrainy. Są one zgromadzone w czterech oddzielnych miejscach. Typowy reaktor WWER-1000 posiada moc elektryczną 1000 MW, a moc netto czyli pomniejszona o moc traconą na potrzeby własne czyli o moc potrzebną do zasilania wszystkich systemów technologicznych towarzyszących reaktorowi wynosi 950 MW. Moc cieplna takiego reaktora to niemal 3200 MW. Reaktor taki to po prostu ogromna kadź, rodzaj „garnka” w który wkładane są zestawy paliwowe. „Garnek” (czy raczej „basen”) ten posiada w sobie odpowiednią konstrukcję, wyglądającą jak rodzaj plastra miodu. W komórki tego swoistego plastra wkładane są specjalnie wykonane zestawy paliwowe. Włożenie pewnej ilości tych zestawów powoduje w stosownym momencie rozpoczęcie reakcji pomiędzy materiałem nuklearnym zawartym w zestawach, co skutkuje wydzielaniem się ogromnej ilości ciepła. Ponieważ nasz „garnek” wypełniony jest wodą, stanowi ona odbiornik ciepła wydzielanego w zestawach. Ogrzana woda krąży w obiegu zamkniętym, oddając ciepło w wymienniku. Nagrzana w wymienniku woda jest rozprężana do postaci pary i oddaje swoją energię poruszając turbiną napędzającą generator produkujący energię elektryczną. Część tej pary, po przejściu przez turbinę ma jeszcze tyle energii, że wykorzystuje się ją w kolejnych wymiennikach by ogrzać np. duże miasto. WWER-1000 „Radzieckiego typu” zestaw paliwowy ma kształt dostosowany do stosowanego przez Rosjan w ich reaktorach „plastra miodu”, czyli ma kształt monstrualnego, powiedzmy dwumetrowego „ołówka”. Każdy taki „ołówek” jest niezwykle skomplikowanym urządzeniem, zawierającym pręty paliwowe które są ułożonymi pastylkami ze sprasowanego dwutlenku uranu włożonymi w odpowiednie rurki zwane koszulkami oraz przestrzenie potrzebne do odprowadzania ciepła i inne elementy potrzebne do procesu. pastylka-pret-kaseta Niezwykle istotne jest niewyobrażalnie dokładne wykonanie pastylek i prętów a także odpowiednie tolerancje i wolne przestrzenie które są konieczne dla powstającego w czasie pracy tzw. gazu porozpadowego oraz dla przepływającej przez zestaw (kasetę) wody znajdującej się pod ogromnym ciśnieniem. Firma Westinghouse która od lat próbuje zastosować swoje zupełnie odmienne od „radzieckich” zestawy paliwowe w reaktorach typu WWER-1000, przez cały okres swojej działalności przyjęła i rozwija zupełnie inne rozwiązanie budowy zestawów paliwowych. westinghouse Amerykańskie zestawy mają przekrój kwadratu a nie sześciokąta – jak u Rosjan. Inaczej też wyglądają same pręty paliwowe czyli te sprasowane „tabletki” w specjalnych „koszulkach”. Aby „zaadoptować” amerykańską technologię do wymagań „radzieckich” reaktorów, Westinghouse musiał rozwiązać problem przysłowiowej „kwadratury koła” – co mimo wielu lat bardzo niebezpiecznych prób jeszcze się im nie powiodło. Kilka lat temu Ukraina sprzedała w sposób nielegalny firmie Westinghause dwie zużyte rosyjskie kasety paliwowe, łamiąc zobowiązania i rosyjską własność intelektualną. [5] rosatom_01 Nie zważając na opatentowane przez Rosjan rozwiązania, Amerykanie od lat usiłują stworzyć kopię rosyjskiego zestawu, dostosowując w nim swoje pręty które mają inne parametry i fizykochemiczne i geometryczne. Pierwsza duża próba nastąpiła na jednym z reaktorów w czeskim Temelinie o czym świat dowiedział się po kilku latach. Próba okazała się porażką amerykańskiej technologii. Okazało się że kasety amerykańskich podróbek rosyjskich zestawów paliwowych pod wpływem ciepła i promieniowania zakleszczają się, zmieniają swoje własności, wymiary oraz podlegają niezwykle szybkiej korozji. W efekcie tych nieudanych prób obejścia rosyjskiej technologii, Czesi byli zmuszeni wezwać pomoc rosyjską. Rosjanom udało się zażegnać niebezpieczeństwo, ale reaktor musiał być poddany bardzo kosztownemu remontowi. Czesi po tej niebezpiecznej próbie nie chcą już słyszeć o amerykańskich „zamiennikach” i na powrót ich reaktory serwisują firmy rosyjskie, a Czesi odzyskali straconą przez te „doświadczenia” gwarancję producenta. [6] Nie zważając na wcześniejsze nieudane czeskie próby, Ukraina od ponad 6-ściu lat próbuje zastąpić rosyjskie zestawy paliwowe amerykańskimi zamiennikami. Jak przytoczyłem na początku – kolejne próby się nie udają i po każdej awarii władze Ukrainy pokornie „nawracają się” na współpracę z Rosjanami, by po kilku miesiącach zaczynać kolejne doświadczenia. Na początku października 2014 władze Ukrainy oświadczyły że 17 września kraj ten podpisał wieloletnią umowę z firmą „Westinghouse” w celu wymiany wszystkich zestawów paliwowych w ich reaktorach WWER-1000 na terenie całej Ukrainy. Według informacji dziennikarskich próby zamiany kaset na amerykańskie mają być dokonane na trzecim bloku Południowo-Ukraińskiej EA [7] Jak napisałem w pierwszej części opracowania, zestawy paliwowe we WSZYSTKICH ukraińskich elektrowniach POWINNY BYĆ WYMIENIONE W TYM ROKU (2014) a muszą być wymienione w roku 2015. Ten nieprzyjemny dla energetyki ukraińskiej i jej finansów fakt jest podnoszony i opisywany wielokrotnie w wielu różnych źródłach. Co prawda ukraińska firma Energoatom w dniu 22.10.2014 wydała oświadczenie w którym czytamy że wszystkie bloki energetyczne we wszystkich czterech elektrowniach są przygotowane do sezonu zimowego i „paliwa nie zabraknie”… Końcem października pojawiła się informacja o tym że na pierwszy ogień próby zastosowania zamienników kaset idą jednak dwa reaktory Chmielnickiej Elektrowni Atomowej, co o tyle jest zadziwiające że od lat robi się próby na innych elektrowniach i blokach. Zastosowanie amerykańskiej, zawodnej technologii, na którą strona amerykańska daje dużo krótszą gwarancję pracy w porównaniu z technologią rosyjską, umożliwiło dopiero pozbawienie stanowiska dotychczasowej szefowej ukraińskiego Urzędu ds. Energetyki Atomowej Pani Jeleny Mikołajczuk, która przez wszystkie lata pracy na tym stanowisku z obywatelską odwagą i inżynierskim obowiązkiem sprzeciwiała się stosowaniu zamienników które jak dotąd nigdzie się nie sprawdziły a były przyczyną wyłączeń i awarii. Trzeba też dodać niezwykle istotną informację że mimo dalej istniejącej współpracy Ukrainy z Rosją w zakresie eksploatacji i systemów bezpieczeństwa ukraińskich elektrowni atomowych, próby zamiany paliwa będą skutkować utratą gwarancji i wsparcia technologicznego ze strony rosyjskiego producenta. Najciekawsze w tym całym szaleństwie jest to że cena amerykańskiego zamiennika zestawu paliwowego jest wyższa niż rosyjski oryginał o 20%. Przy tym z uwagi na niezwykle szybką korozję oraz mniejszą ilość upakowanych w sześciograniastym „ołówku” amerykańskich pastylek paliwowych, element ten pracuje o 20% krócej jak rosyjski. Według rosyjskich ekspertów do spraw energetyki atomowej zwiększone koszty zestawów paliwowych, koszty wszystkich przestojów spowodowanych awariami, koszty częstszych wymian paliwa jakie ponosi strona ukraińska liczy się już w setkach milionów dolarów. Niestety, nie są to wszystkie niepokojące informacje jakie docierają do nas z Ukrainy… Niepewna sytuacja polityczno-gospodarcza Ukrainy a także prowadzona bezwzględna i krwawa wojna domowa stawiają dodatkowe pytania dotyczące właściwego zabezpieczenia nuklearnych obiektów znajdujących się na terenie tego kraju. Pozwolę sobie przypomnieć że chodzi o miejsca składowania przepracowanego paliwa nuklearnego a które znajdują się na terenie Donbasu a także w Czarnobylu. Stałym problemem wymagającym monitorowania jest sama strefa Czarnobyla wraz z tworzonym tam w tej chwili nowym składowiskiem materiałów promieniotwórczych zwożonych z całej Europy Zachodniej. [8] Kolejnym niebezpiecznym miejscem jest Zakład Chemiczny w Dnieprodzierżyńsku – jedno z pierwszych w ZSRR przedsiębiorstw zajmujących się wydobyciem i przeróbką uranu. Na terenie tego zakładu oraz na terenie miasta znajduje się dziewięć miejsc składowania odpadów atomowych zawierających w sumie 42 milionów ton materiałów radioaktywnych. Zakład ten a w zasadzie istniejące na jego terenie 22 niezależne przedsiębiorstwa stanowią niewyobrażalnie zagrożenie w przypadku jakiegoś ataku terrorystycznego lub mogą być źródłem nuklearnego terroryzmu na skalę światową. Prasa ukraińska i rosyjska bije na alarm ponieważ teren ten nie ma w chwili obecnej praktycznie żadnej ochrony a w przeszłości wielokrotnie odnotowywano próby wywożenia materiałów nuklearnych z tego zakładu. Podsumowując – rosyjska oraz świadoma niebezpieczeństwa prasa światowa bije na alarm mówiąc o kolejnych trzech „Czarnobylach” jakie nie zważając na problemy techniczne i na przekór logice finansowej tworzy się w trzech ukraińskich elektrowniach atomowych: Chmielnickiej, Południowo-Ukraińskiej i Zaporoskiej… Warto przypomnieć że Chmielnicka Elektrownia Atomowa znajduje się 200 km od polskiej granicy… [9] Post Scriptum 28 listopada 2014 roku w Bloku nr 3 Zaporoskiej EA nastąpiło awaryjne odłączenie reaktora. Jak podano oficjalnie – zadziałały zabezpieczenia reaktora uruchomione poprzez czujniki spalonego transformatora wysokiego napięcia. Niestety, władze Ukrainy zablokowały strony internetowe na których pracownicy i osoby związane z energetyką atomową wymieniali swoje poglądy. W jedynej informacji na jaką trafiłem jeden z pracowników obsługi opisał zdarzenie w ten sposób: „było bardzo blisko”. Z krótkiej wymiany informacji jaka była dostępna zanim zniknęła, wysnuć można było wniosek że było „blisko” raczej czegoś „niedobrego” a nie „sukcesu”. Oficjalne dane i komunikaty władz uspokajały mówiąc o „nieprzekroczonych normach skażenia”. Niestety, później wykradzione przez hakerów dokumenty jakie pojawiły się w sieci świadczyły o kilkunastokrotnym przekroczeniu norm promieniowania wokół elektrowni. W sieci znalazły się także dokumenty firmy Westinghouse, świadczące o tym że awaria była spowodowana zakleszczeniem się 7-miu kaset paliwowych tego producenta w reaktorze Bloku nr 3. [10] Równo miesiąc później (28.12.2014) nastąpiło kolejne awaryjne odłączenie – tym razem reaktora nr 6 tej samej elektrowni w Zaporożu. Władze kolejny raz uspokajają iż jest to zwykła, mała awaria, choć udostępnione w sieci dokumenty świadczą o przekroczeniu normy promieniowania 16,8 raza [11] W dniu 30.12.2014 Ukraina (Energoatom) oraz Westinghouse podpisały w Brukseli umowę na zastąpienie WSZYSTKICH rosyjskich kaset we WSZYSTKICH reaktorach atomowych Ukrainy – kasetami produkcji amerykańskiej do roku 2020, nie zważając na wcześniejsze ustalenia z Rosatomem. [12] 17 marca 2015 rozpoczęto wymianę wszystkich kaset w Bloku nr 3 Południowo-Ukraińskiej Elektrowni Atomowej. Dzień wcześniej Prezes Westinghouse’a Denis Roderick oznajmił że jego firma wymieni wszystkie kasety we wszystkich trzynastu blokach Ukrainy – „jako duża firma światowa chcemy osiągnąć tak duży zysk jaki tylko jest możliwy” [13]
0
Pasza Strielnikow
