Mechanizm działania niektórych z nich okazał się na tyle okrutny, że objęto je zakazem na pierwszej Konferencji w Hadze.
Sputnik znalazł najbardziej śmiercionośne naboje do broni palnej:
1. Przeciwpiechotny nabój karabinowy z kulą odłamkową. Jeden z najgroźniejszych typów amunicji. Ma następującą zasadę działania: ładunek wybuchowy wewnątrz kuli analogicznie do pocisku artyleryjskiego wybucha podczas starcia z barierą. Zakazany do zastosowań wojskowych przez II Konwencję haską ze względów humanitarnych.
2. Jako jedni z pierwszych amunicję karabinową z kulami wybuchowymi opracowali i zaczęli stosować na frontach I wojny światowej Austriacy. Z najważniejszych wad takiej amunicji można wymienić wysoką cenę, skomplikowany proces produkcyjny i trudności z transportowaniem.
3. Drugie miejsce na liście najbardziej śmiercionośnej amunicji zajmują tak zwane kule dum-dum o rozciętym wierzchołku, które, wnikając w ciało, rozwijają się i tworzą rozległe rany.
4. Konwencja z Hagi zakazuje użycia amunicji ekspansywnej w prowadzeniu działań zbrojnych, lecz jest szeroko stosowana przez myśliwych i policjantów na całym świecie.
5. Naboje z kulami radykalno-ekspansywnymi. Przednia część kawałka miedzi o specyficznym kształcie, wnikając w ciało, nie deformuje się, tylko rozpada się na kilka ostrych fragmentów. Odłamki „wkręcają się" w ciało ofiary, tworząc kilka rozległych ran.
6. Obecnie amunicję radykalno-ekspansywną pod marką R.I.P. produkuje amerykańska firma G2 Research. Jest swobodnie sprzedawana na rynkach cywilnych i cieszy się stałym popytem u klientów kupujących broń w celu samoobrony.
7. „Niezrównoważone" kule małego kalibru. Przy trafieniu w cel podłużna oś niewielkiego pocisku, środek ciężkości którego jest przesunięty do tyłu, odchyla się od trajektorii lotu i zaczyna chaotycznie przewracać się. W rezultacie zamiast rany na wylot powstaje rozległa rana.
8. Taka śmiercionośna kula jest załadowana do krajowego naboju o małej energii początkowej kalibru 5,45х39 wyprodukowanego do karabinu Kałasznikowa i przyjętego na uzbrojenie w 1974 roku. Ta amunicja stała się odpowiedzią armiom krajów NATO, które uzbroiły się w naboje 5,56х45 я kulą, która rozwija się i rozłamuje w ciele ofiary.
