„Super Pirania” z „Kalibrami”: Rosja zmienia reguły na rynku małych okrętów podwodnych

Małe i bardzo małe okręty podwodne to okręty bliskiej strefy morskiej. Z reguły wykonują one wąsko wyspecjalizowane zadania związane z rozpoznaniem i dostarczaniem sił operacji specjalnych na miejsce operacji dywersyjnych, powiedział pracownik Centrum Analiz i Technologii, emerytowany kapitan II rangi Maksim Szepowalenko.

Zainteresowanie małymi okrętami podwodnymi Federacji Rosyjskiej

Rosoboroneksport poinformował o wzroście zainteresowania rosyjskimi małymi i bardzo małymi okrętami podwodnymi ze strony krajów Azji Południowo-Wschodniej, Afryki, Ameryki Łacińskiej i Bliskiego Wschodu. Zdaniem szefa Rosoboroneksportu Igora Sewastianowa pojemność tego segmentu rynku zbrojeniowego w ciągu najbliższych 5 lat wyniesie około 4 miliardy dolarów. Przy tym Rosja już teraz jest gotowa zaprojektować i dostarczyć zagranicznym klientom do 10 różnych modeli okrętów podwodnych tej klasy o wyporności od 130 do 1000 ton.

Trudno na razie przewidzieć, na jaki udział w rynku możemy liczyć w tym segmencie. Motywy polityczne odgrywają tutaj dużą rolę. Jeśli jeden kraj kupuje ten sam okręt podwodny w Stanach Zjednoczonych, jest mało prawdopodobne, aby sąsiednie państwo zwróciło się z kontraktem do Amerykanów. Będzie preferować geopolitycznego rywala, na przykład Chiny czy Rosję, w zależności od ich kompetencji. A tutaj może być wiele konfiguracji.

Posiadamy odpowiednie kompetencje w zakresie projektowania i budowy małych okrętów podwodnych. Warto przypomnieć radziecki okręt podwodny projektu 865 «Pirania» z kilkuosobową załogą stworzony pod koniec lat 80. Co prawda ​​od tego czasu podobne projekty były rysowane tylko na papierze. Ostatnio bardzo małymi okrętami podwodnymi zajmowaliśmy się w mniejszym stopniu, gdyż głównym trendem budowy okrętów stały się autonomiczne i głębinowe aparaty ratunkowe” — komentuje rozmówca „Ekonomia dzisiaj”.

„Super Pirania” z „Kalibrami”

Ale teraz znów obserwujemy zainteresowanie takimi projektami. W ubiegłym roku petersburskie biuro morskie „Malachit” przedstawiło modyfikację radzieckiej „Piranii” pod nazwą P-650 i P-750, znanych jako „Super Pirania” i „Super Pirania-2”. Oba projekty zostały włączone do programu zbrojeniowego na lata 2018-2025. Zakłada się, że będzie można je efektywnie stosować w akwenie Morza Czarnego i w rejonie Wysp Kurylskich, gdzie dziś jest tylko jedno dogodne dla okrętów podwodnych przejście. Rozwiązanie problemu płytkiej wody pozwoli zasadniczo inaczej spojrzeć na kwestię obrony Morza Ochockiego.

Jak dodaje Maksim Szepowalenko, przed końcem zimnej wojny w segmencie małych okrętów podwodnych duże sukcesy odnosiła zjednoczona Jugosławia, ale później po jej upadku kompetencje płynnie przeciekły do ​​Azji. Obecnie nowoczesne małe i bardzo małe okręty podwodne są produkowane w KRLD i w Iranie. Wszystkie inne kraje zajmują się nimi w mniejszym stopniu.

Jednocześnie większość ekspertów ocenia perspektywy modyfikacji radzieckiego projektu „Pirania” z optymizmem, niektórzy nawet porównują „Super Piranię” pod względem możliwości z atomowymi okrętami podwodnymi. Posiadając taką broń, jak pociski manewrujące klasy „Onyks” czy „Kalibr”, P-650 i P-750 z powodzeniem pokonają cele znajdujące się w odległości do dwóch tysięcy kilometrów.

Jeśli zaś otrzymają naddźwiękowy „Cyrkon” zamiast „Kalibru”, będą mogły obejść wszelką obronę powietrzną. Tym samym „Super Piranie” są w stanie znacznie zmienić zasady w segmencie małych okrętów podwodnych. Wśród innych zalet używania małych okrętów podwodnych Rosoboroneksport wymienia ich niski poziom hałasu, bardzo niską widoczność, wykorzystanie potężnych broni i precyzyjne określanie celów.