Pojawili się nowi roznosiciele potencjalnie niebezpiecznych „superbakterii"

Superbakterie, na które nie działają antybiotyki, o około trzy razy częściej spotyka się w jelitach surferów niż innych ludzi, ogłosili lekarze w artykule opublikowanym w czasopiśmie "Environment International".

„Nie mówimy, że ludzkość powinna unikać morza i nigdy nie zajmować się surfingiem, zajęciem, które niesie ze sobą wiele korzyści dla fizycznego i psychicznego samopoczucia. Z drugiej strony, ważne jest, by ludzie mogli zrozumieć wszystkie zagrożenia związane z surfingiem, a politycy i osoby zarządzające plażami podjęły odpowiednie kroki w celu ochrony zdrowia publicznego"- powiedział William Gaze z University of Exeter w Wielkiej Brytanii.

W ostatnich latach przed lekarzami coraz częściej staje dotkliwy problem pojawienia się tak zwanych „superbakterii” — mikrobów, które są odporne na działanie jednego lub więcej antybiotyków. Wśród nich są zarówno rzadkie patogeny, tak i występujące często niebezpieczne patogeny, takie jak gronkowiec złocisty (Staphilococcus aureus) lub pneumokoki (Klebsiella pneumoniae). Istnieje realne niebezpieczeństwo, że wszystkie antybiotyki stracą swoją skuteczność, a medycyna powróci do "ciemnych wieków".

Głównymi „inkubatorami” mikrobów według naukowców są dziś szpitale i gospodarstwa hodowlane, gdzie antybiotyki są stosowane w celu przyspieszenia wzrostu ras bydła mięsnego. Zarówno na farmach, jak i w szpitalach są duże koncentracje potencjalnych nosicieli infekcji i samych bakterii i antybiotyków, zmuszających je do ewoluowania i nie pozwalających "zwykłym" bakteriom wyprzeć mniej płodne superzarazki.

Gaze i jego współpracownicy odkryli kolejne źródło tych bakterii i możliwy sposób ich szerzenia się wśród ludzi poprzez studiowanie mikroflory żołądka i jelit u osób uczęszczających baseny, plaże i inne miejsca, gdzie znajdują się duże ilości wody i potencjalni nosiciele niebezpiecznych szczepów drobnoustrojów.

Po zebraniu próbek trzystu bakterii, naukowcy poddawali ich działaniu kilku „antybiotyków ostatniej szansy”, aby sprawdzić, czy są one w stanie przetrwać. Jeśli bakterie przeżyły, biologowie określali ich gatunek i sekwencjonowali ich DNA.

Jak się okazało, miłośników wody można podzielić na dwie grupy — tych, którzy surfowali i tych, którzy woleli inne rodzaje sportów wodnych i rekreacji. W jelitach tych pierwszych, drobnoustroje niewrażliwe na działanie antybiotyków, spotkano około trzy razy częściej, a średnio u co dziesiątego surfera. Ponadto, surferzy czterokrotnie częściej byli nosicielami nieszkodliwych bakterii, których DNA zawiera specjalne sekwencje, które mogą być przenoszone do innych bakterii i chronić je przed antybiotykami.

Dlaczego surferzy stali się jednymi z głównych roznosicieli superbakterii? Według naukowców wynika to z dwóch czynników. Oni połykają około 10 razy więcej wody morskiej niż zwykli nurkowie i pływacy, a ponadto, pływają w wodach przybrzeżnych, do których są odprowadzane duże ilości ścieków zawierających w sobie m.in. antybiotyki i superbakterie „uprawiane” na fermach i w szpitalach.

Czynnik ten, według lekarzy, powinien zostać uwzględniony przez WHO i inne organizacje w dziedzinie zdrowia publicznego na świecie przy rozwoju strategii stosowania antybiotyków i planów walki z istniejącymi „niezniszczalnymi” mikrobami.