Według pisma samoloty są bardzo do siebie podobne. Ich zadania też są zasadniczo zbieżne, ale bombowce nieco różnią się od siebie.
B-1B lata na małych wysokościach i rozwija prędkość do 1,25 Ma. Dlatego nie może latać nad obszarami z rozwiniętą obroną powietrzną. Jednak ta maszyna może uzyskiwać obrazy obiektów na ziemi i przenosić broń precyzyjną. Od rozpoczęcia amerykańskiej operacji wojskowej w Iraku i Afganistanie wyposażono ją w system celowniczy Sniper XR.
Rosyjski Tu-160 jest większy i szybszy. Ponadto jego maksymalna masa startowa wynosi 272 tys. kg i rozwija prędkość ponad 2,05 Ma. Z kolei ładowność B-1B to 216 tys. kg.
Rosyjska maszyna została tradycyjnie uzbrojona w maksymalnie 12 pocisków manewrujących dalekiego zasięgu Ch-55. Jednak w Syrii wykorzystano modyfikacje tych pocisków Ch-555 i niemal niezauważalne przez radary Ch-101. Tu-160 przystosowany jest również do przenoszenia pocisków Ch-102 z głowicą termojądrową.
Bombowiec z Rosji jest największym samolotem o zmiennej geometrii skrzydeł, jedną z najpotężniejszych na świecie maszyn bojowych. W 2015 roku poinformowano o wznowieniu jego produkcji przez Kazańskie Zakłady Lotnicze. W listopadzie 2017 roku rozpoczęły się testy nowej maszyny. Po modernizacji wydajność Tu-160 powinna wzrosnąć o 60%.
