Zabawne dekrety rosyjskich monarchów

W internecie można często zobaczyć humorystyczne posty z opisaniem absurdalnych praw, ustanawianych w różnych państwach w ubiegłych wiekach.

Ludzie śmieją się do rozpuku ze starych zakazów w dystyngowanej Anglii, kowbojskich Stanach czy zmanierowanej Francji. Cóż, nie obeszło się również bez Rosji. Analizując rosyjskie prawodawstwo, obowiązujące na przestrzeni XVII-XIX w. od razu rzuca się w oczy, jak bardzo obyczaje tamtych czasów różnią się od dzisiejszych.

Historyków bawią na przykład „alkoholowe" dekrety Piotra Wielkiego. Do picia wódki i innych trunków rosyjski car podchodził z ogromną powagą. W rozporządzeniu z 1718 roku szczegółowo opisano, jak należy zachowywać się na rauszu i jak postępować z gośćmi w różnych stadiach upojenia alkoholowego. Tych, którzy nie byli w stanie siedzieć o własnych siłach na krześle, trzeba było „układać" w ustronnym miejscu, żeby nie przeszkadzali tańczącym, przy czym kobiety powinny być kładzione oddzielnie od mężczyzn, „inaczej po przebudzeniu będą wielce zawstydzeni". Tym, którzy leżeli nie wolno było podawać wódki, nawet jeśli się jej domagali, aby uniknąć ryzyka zachłyśnięcia.

Piotrowi przypisuje się także autorstwo dekretu o pijanych marynarzach, schodzących na ląd w zagranicznej podróży. Marynarz, który upił się do nieprzytomności mógł uniknąć kary, jeśli leżał głową w stronę portu. Uważało się, że pijaczyna pokazuje w ten spoób, że chce wrócić na statek, ale nie jest po prostu w stanie.

Cesarzowa Elżbieta Romanowa przeszła do historii jako humanitarna i postępowa władczyni. Zniosła karę śmierci i szczególnie wymyślne tortury. Dbając o bezpieczeństwo mieszczan zabroniła szybkiej jazdy powozami po ulicach i wprowadziła kary za publiczne przekleństwa. Oprócz tego skończyła z popularną w tamtych czasach praktyką  trzymania przez bogatych mieszczan niedźwiedzi.

Nie da się nie podzielić jej zrozumiałego oburzenia, które skłoniły cesarzową do wydana dekretu „O niesporządzaniu portretów Jej Cesarskiej Wysokości przez nieutalentowanych malarzy". A dekret „O nienoszeniu bogatych sukien ze złotem i srebrem przez nikogo, oprócz wojskowych i przyjeżdzających cudzoziemców" można wytłumaczyć życzeniem, by żadna z kobiet nie przyćmiła swym strojem monarchini.

Natomiast Katarzyna Wielka po objęciu tronu starała się zaprowadzić porządek w systemie prawnym Imperium Rosyjskiego, podpisując w 1782 roku  tzw. Dekret Policyjny — odpowiednik współczesnego Kodeksu Karnego. Niektóre punkty dokumentu wyglądają dość dziwacznie z naszego punktu widzenia, jednak wtedy te problemy były bardzo aktuane. Kara grzywny groziła na przykład tym duchownym, którzy uświęcili związek małoletniego chłopca z dorosłą damą.  Co ciekawe z jakiegoś powodu małżeństw starych mężczyzn z dziewczynkami przepis ten już nie dotyczył.

Po przekroczeniu 7 roku życia chłopcy nie mogli wchodzić do publicznej łaźni żeńskiej, a kobiety pojawiać się w męskiej. Karano za to nie tylko grzywną w wysokości półdobowego utrzymania więźnia, ale zmuszano także do palenia w piecu tej bani.
Jeszcze jeden artykuł tego regulaminu zakazywał wszystkich rodzajów magii przy pomocy kreślenia znaków na ziemi lub palenia, a także „straszenia potworem". Wszelkie działania z obszernego arsenału rosyjskich wiedźm karane były grzywną w wysokości dziennego wyżywienia biedaka — będącego odpowiednikiem współczesnego minimum socjalnego.

Jednak pomimo tych wszystkich wysiłków Katarzynie nie udało się zaprowadzić całkowitego porządku w Rosji. „Jestem okradana, ale to dobry znak — oznacza to, że jest co kraść" — błyskotliwie napisała w jednym z listów.