Nowa technika mogła znacznie wydłużyć życie 30% pacjentów, przy tym tylko u kilku uczestników badania zauważono niebezpieczne działania niepożądane. Artykuł na temat wyników testów opublikowano w Journal of Translational Medicine.
Szczepionka DCVax-L działa za pomocą komórek dendrytycznych uzyskanych z organizmu samego pacjenta. Służą jako „zwiadowcy” — zapoznają inne komórki układu odpornościowego z antygenami komórek nowotworowych, które muszą zostać zniszczone. Aby uzyskać spersonalizowaną szczepionkę, naukowcy izolują monocyty z krwi lub tkanek pacjenta i hodują z nich komórki dendrytyczne. Następnie komórki dendrytyczne przechodzą „trening” w warunkach laboratoryjnych, współdziałając z komórkami uzyskanymi z guza. Następnie środek na bazie „wyszkolonych” komórek dendrytycznych jest wprowadzany do organizmu pacjenta i jego układ odpornościowy zaczyna atakować nowotwór.
Osoby poddane terapii DCVax-L przeżyły średnio ponad 23 miesiące po operacji. Jedna trzecia z nich żyła średnio nie mniej niż 40 miesięcy, czyli co najmniej dwa lata dłużej, niż oczekiwali lekarze. Niektórym uczestnikom badania udało się przeżyć ponad siedem lat. Tylko siedmiu uczestników badania odnotowało poważne efekty uboczne.
W najbliższym czasie naukowcy szczegółowo zbadają wyniki eksperymentów, aby dowiedzieć się, jak skuteczna jest immunoterapia w leczeniu chorób onkologicznych mózgu.
Wcześniej naukowcy proponowali walkę z glejakiem za pomocą wirusa Zika, wykorzystując jego zdolność do atakowania neuronów.
