Pojawiła się na Rusi jeszcze w XIV wieku — jako pierwsi cieszyli się nią miłośnicy słodyczy w Kołomnie, niedużym mieście w obwodzie moskiewskim.
Najbardziej znana w Rosji była pastyła kołomieńska, rżewska i bieliowska. W XIX wieku rosyjski przysmak zaczął podbijać Europę, gdzie zaczęła mieć setki wielbicieli. Największą tajemnicą i znakiem szczególnym rosyjskiej pastyli było to, że do jej produkcji wykorzystywano jabłka antonówki, które nie są szeroko rozpowszechnione w Europie.
Do pewnego czasu pastyłę robiono ręcznie. Później cukiernicy wymyślili uproszczony wariant przepisu, który przystosowano do produkcji przemysłowej. Tak na półkach sklepowych pojawiła się pastyła w kształcie białych kostek. Co ciekawe mistrzowie sztuki cukierniczej po dziś dzień dają upust swojej fantazji — do klasycznej pastyli dodają orzeszki ziemne oraz inne składniki, łącząc finezyjnie różne gatunki jabłek oraz różnych owoców.
