PSR J0835-4510 ma najmniejszy znany okres rotacji w momencie odkrycia i trzeci pod względem jasności element optyczny.
Obecnie specjaliści z Uniwersytetu Monasha, OzGrav ARC Center of Excellence, Uniwersytetu McGilla w Kanadzie i australijskiego Uniwersytetu Tasmańskiego zwrócili uwagę na kolejny interesujący aspekt związany z PSR J0835-4510.
Skupiono się na zjawisku zwanym glitch, czyli nieoczekiwany wzrost prędkości rotacji pulsara, która zwykle zmniejsza się stopniowo w wyniku hamowania spowodowanego emisją promieniowania i cząstek wysokich energii. Naukowcy uważają, że opiera się on na procesach zachodzących wewnątrz pulsara.
Astronomowie przeanalizowali dane za rok 2016 i odkryli, że w wyniku „zakłóceń” pulsar naprawdę zaczął wirować szybciej, a następnie powrócił do normalnego stanu. Badanie doprowadziło naukowców do zrozumienia natury tego zjawiska i czynników, które go generują.
Jednym z tych czynników jest „zupa” z nadpłynnych neutronów w wewnętrznej warstwie kory – najpierw porusza się na zewnątrz i natrafia na twardą zewnętrzną korę gwiazdy, rozpędzając go – powiedział doktor Paul Lasky z Uniwersytetu Monasha. – Ale potem druga „zupa” z nadpłynnej cieczy, która porusza się w jądrze, dogania pierwszą, spowalniając rotację gwiazdy. Ten problem był kilkukrotnie opisany w literaturze, ale po raz pierwszy zaobserwowany – dodał.
Naukowcy uważają pulsary za szybko obracające się gwiazdy neutronowe powstałe w wyniku wybuchu supernowej. Jocelyn Bell jako pierwsza zaobserwowała pulsary w lipcu 1967 roku.
