Prezydent Abchazji podał się do dymisji

Wiceprezydent Abchazji Aslan Barcic poinformował, że prezydent Raul Chadżymba podał się do dymisji, aby zapewnić stabilność w kraju i uniknąć rozlewu krwi.

„Tak, w imię tego, aby nie nastąpił rozlew krwi, w imię tego, aby w republice była jakakolwiek stabilnośc, prezydent podjął decyzję o podpisaniu odpowiedniego dokumentu” - oświadczył Barcic. Jak podkreślił, dokument obowiązuje od razu od momentu jego podpisania.

Wcześniej przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej Tamaz Gogia poinformował, że wybory prezydenta Abchazji odbędą się 22 marca. Jak podkreślił, decyzja w sprawie powtórnych wyborów została podjęta „niemal jednogłośnie”.

Jednak w oświadczeniu służby prasowej prezydenta Abchazji podkreślono, że decyzja Centralnej Komisji Wyborczej dotycząca przeprowadzenia powtórnych wyborów prezydenckich opóźnia poszukiwanie sposobów stabilizacji sytuacji w kraju.

„Decyzja Sądu Najwyższego Republiki Abchazji zapadła pod wpływem zajęcia budynków rządowych i wywieranie bezprecedensowej presji na sędziów Sądu Najwyższego Republiki Abchazji. Decyzja w sprawie przeprowadzenia powtórnych wyborów prezydenta Republiki Abchazji, podjęta w związku z nielegalnym werdyktem kolegium kasacyjnego, oddala nas od poszukiwania dróg stabilizacji sytuacji społeczno-politycznej w kraju” – podkreślono w oświadczeniu.

Władze Abchazji nie zgadzają się z decyzją Centralnej Komisji Wyborczej w sprawie wyznaczenia daty powtórnych wyborów prezydenckich, będą się odwoływać.

Jak podkreślono, ta decyzja „została podjęta na podstawie nielegalnego i niezgodnego z prawem postanowienia Kolegium Kasacyjnego Sądu Najwyższego Republiki Abchazji”.

„Oświadczamy, że nie zgadzamy się z tą decyzją i będziemy odwoływać się od niej w sposób określony przez prawo”- poinformowano.

Sytuacja w Abchazji

W piątek Sąd Najwyższy Abchazji unieważnił rezultaty wyborów prezydenckich, które odbyły się we wrześniu 2019 roku. Parlament Abchazji rekomendował wcześniej prezydentowi Chadżymbie rezygnację z urzędu. W przyjętym przez parlamentarzystów projekcie postanowienia jest mowa o tym, że taka propozycja została złożona w związku z napiętą sytuacją społeczno-polityczną w kraju i w celu uniknięcia dalszej destabilizacji w społeczeństwie.

Decyzja parlamentu została podjęta po tym, jak w czwartek protestujący, którzy domagali się dymisji prezydenta, wdarli się do gmachu administracji i zablokowali go. W trakcie szturmu w budynku nie było już pracowników.

Republika Abchazji to częściowo uznawane na arenie międzynarodowej państwo (obecnie uznawane jest przez Rosję, Nikaraguę, Syrię, Wenezuelę i Nauru – red.), które dążyło do uznania swojej niepodległości od Gruzji przez wspólnotę międzynarodową od lat 90. XX wieku. Rosja uznała niezależność Abchazji w 2008 roku po konflikcie zbrojnym między Gruzją a Osetią Południową.

8 sierpnia siły zbrojne Gruzji rozpoczęły atak przeciwko częściowo uznawanej Osetii Południowej, tereny której Tbilisi uznaje za część swojego terytorium. Konflikt rozpoczął się w nocy 8 sierpnia od ostrzału przez gruzińskich wojennych stolicy Osetii Południowej – Cchinwali. W wyniku konfliktu zginęło około 1,7 tys. ludzi.

W czasie rozwoju tych wydarzeń w Osetii Południowej zgodnie z postanowieniami umowy pokojowej podpisanej w Dagomysie 25 czerwca 1992 roku, przebywały rosyjskie siły pokojowe, które monitorowały przestrzeganie przez stronę gruzińską przepisów tego porozumienia.

W związku z faktycznym zerwaniem umowy pokojowej oraz rozpoczęciem aktywnych działań militarnych, kierownictwo sił zbrojnych Rosji podjęło decyzję o wprowadzeniu kontyngentu militarnego w celu „zmuszenia Gruzji do pokoju”.

12 sierpnia działania militarne zostały zawieszone. Tego samego dnia odbyły się rozmowy między ówczesnymi prezydentami Rosji i Francji, Dmitrijem Miedwiediewym oraz Nicolasem Sarkozym, w wyniku których osiągnięto porozumienie w sprawie rozwiązania konfliktu gruzińskiego.

26 sierpnia prezydent Rosji podpisał rozporządzenie o uznaniu niepodległości Osetii Południowej i Abchazji „zgodnie z postanowieniami Karty ONZ, Aktem końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie i innymi dokumentami”. Jednak mimo to, że Abchazja oraz Osetia zostały uznane jako suwerenne i niezależne państwa przez Rosję (stałego członka ONZ – red.) oraz 4 inne państwa ONZ zgodnie z prawem międzynarodowym, kraje zachodnie nadal nie uznają niepodległości tych państw.