Armata przeciwpancerna 53-K kalibru 45 mm

Radziecka 45-mm armata przeciwpancerna 53-K, inaczej „czterdziestkapiątka” (w nawiązaniu do kalibru). W czasie wojny była aktywnie wykorzystywana jako środek przeciwpancerny i narzędzie bezpośredniego wsparcia piechoty.

Prace nad armatą trwały w drugiej połowie lat 30. XX wieku. W kwietniu 1938 roku działo trafiło na wyposażenie wojsk. Jednak w związku z niewystarczającą przebijalnością została zamieniona w 1942 roku na potężniejszą armatę M-42 o tym samym kalibrze.

Produkcja seryjna armaty ruszyła w lipcu tego samego roku i trwała do 1944 roku. W ciągu zaledwie 6 lat wojsko odebrało ponad 37 tys. egzemplarzy.

Ta niewystarczająca przebijalność armaty, a także niedoświadczenie artylerzystów prowadziły skądinąd do bardzo poważnych strat. Właśnie dlatego „czterdziestkipiątki” przezwano „Żegnaj, Ojczyzno!” – zawsze jako pierwsze przyjmowały na siebie lawinę pancerną Niemców i przetrwać w takich warunkach udawało się nie wszystkim. Jednak w rękach doświadczonych dowódców i wytrawnych taktyków owa broń stanowiła poważne zagrożenie dla wrogiego sprzętu pancernego.