„K-222, zgodnie z klasyfikacją NATO «Papa», był wykorzystywany do śledzenia amerykańskich lub natowskich grup naziemnych, łącząc szybkość i skrytość” - zauważa.
Konstrukcja różniła się od tradycyjnych rosyjskich okrętów podwodnych, co umożliwiło dodanie kilku funkcji, dzięki którym K-222 jest najszybszy na świecie.
Zamiast lekkich stopów stali do produkcji tego okrętu podwodnego użyto tytanu. Materiał ten jest lżejszy i mocniejszy, ale trzy do pięciu razy droższy niż stopy stali. Ponadto ze względu na wytrzymałość tytanu trudniej jest nadawać formę, a spawanie materiału na wolnym powietrzu jest niemożliwe ze względu na absorpcję tlenu przez metal i utratę szeregu właściwości.
„To był kosztowny proces, ale wynik był interesujący. Maksymalna prędkość K-222 wynosiła nieco ponad 82 km/h, co uczyniło go prawdopodobnie najszybszym okrętem podwodnym na świecie i wystarczająco szybkim do łapania okrętów nawodnych” - powiedział Larson.
Po wypadku, podczas planowej konserwacji, K-222 został umieszczony w rezerwie (w 1988 roku). W 2010 roku K-222 został zutylizowany wraz z reaktorami jądrowymi i paliwem, które znajdowało się na pokładzie.
