Źródła i możliwe skutki twitterowych wypowiedzi amerykańskich dyplomatów red. Igor Stanow omawia w rozmowie z politologiem dr. Mateuszem Piskorskim.
— Krótki wpis Georgette Mosbacher w Twitterze stał się zapalnikiem poważnego kryzysu w stosunkach międzynarodowych. Czy w ten sposób można wywoływać kryzysy polityczne?
Jeśli Niemcy chcą zmniejszyć potencjał nuklearny i osłabić NATO, to być może Polska - która rzetelnie wywiązuje się ze swoich zobowiązań, rozumie ryzyka i leży na wschodniej flance NATO - mogłaby przyjąć ten potencjał i u siebie https://t.co/VIzpHIgoUN
— Georgette Mosbacher (@USAmbPoland) May 15, 2020
— Zakładamy, że wpis dokonany przez ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce nie jest dziełem przypadku, czy jakiejś pogorszonej kondycji Georgette Mosbacher późnym wieczorem, ale elementem świadomej kampanii informacyjnej zaprojektowanej w Waszyngtonie.
Przeciwko rozbrojeniom opowiada się też ich większy koalicyjny partner, czyli CDU Angeli Merkel. Na te oświadczenia zareagował skandalizujący ambasador amerykański w Berlinie Richard Grenell, oczywiście na Twitterze. Ten zaufany polityk Donalda Trumpa, obecnie zresztą pełniący też funkcję dyrektora amerykańskiego Wywiadu Narodowego, wspomniał coś, że Polska i kraje bałtyckie to najbardziej lojalni partnerzy Waszyngtonu w Europie.
— I dopiero wtedy do akcji wkroczyła Georgette Mosbacher?
— Właśnie. Czyli ona była ostatnim ogniwem amerykańskiej kampanii mającej w zamierzeniu dyskredytować polityków socjaldemokracji niemieckiej. Wszystko to było koordynowane przez – podkreślam – urzędującego szefa amerykańskiego wywiadu.
— Jak wypowiedź Mosbacher odebrano w Polsce?
— W normalnym kraju po takiej publicznej bądź co bądź wypowiedzi ambasador zostałaby wezwana do MSZ w trybie pilnym i zażądano by od niej jakichś wyjaśnień. Przecież można powiedzieć, że ona się wypowiedziała w imieniu Polski, polskich władz. Tymczasem w Warszawie nikt się na to nie odważył. Zapanowało kompletne milczenie, a część mediów prorządowych przyjęła tę jej deklarację z entuzjazmem. Powstaje pytanie, chyba już retoryczne, kto w Polsce sprawuje władzę, kto podejmuje decyzje i składa deklaracje w sprawach strategicznych? Nie rząd, nie prezydent, tylko ambasada amerykańska przy ulicy Pięknej w Warszawie.
— Czy wcześniej już takie sytuacje się zdarzały?
— Mi przychodzi na myśl pewne porównanie związane z polskim stanowiskiem w sprawach broni nuklearnej.
Dziś stanowisko Warszawy w sprawach nuklearyzacji naszego regionu ogłasza ambasador obcego państwa, bizneswoman z branży produkcji kosmetyków, autorka poradników z cyklu „jak bogato wyjść za mąż”. To jest najlepsza ilustracja upadku polityki polskiej. Byłoby to nawet śmieszne, gdyby nie było tak tragiczne…
— Tak, cała ta sytuacja wywołała falę komentarzy zagranicą. Które uważa Pan za istotne?
— Ewentualne rozlokowanie amerykańskiej broni nuklearnej w Polsce jest wymierzone nie przeciwko Marsjanom ani terrorystom, tylko przeciwko Federacji Rosyjskiej.
— Przy okazji, czy gotowe są już amerykańskie instalacje rakietowe w pomorskim Redzikowie?
— Jest jednostka amerykańska, jest jej dowództwo. Ale baza nie została oddana do użytku w związku z jakimiś problemami z jej wykonawcą, z różnymi opóźnieniami. Ten niewywiązujący się z terminów wykonawca robi dla polskiego bezpieczeństwa bardzo dobrą robotę. Opóźnia, pewnie nieświadomie, powstanie instalacji stwarzającej w razie konfliktu realne zagrożenie dla okolicznych mieszkańców.
Może dzięki takim polskim wykonawcom plany Mosbacher i jej kierownictwa, zakładające zresztą ewidentne pogwałcenie umowy NATO – Rosja z 1997 roku, staną się niemożliwe. Oby tak się stało.