Naukowcy odtworzyli wygląd prehistorycznej „maszyny do zabijania”

Po stworzeniu najpełniejszej trójwymiarowej rekonstrukcji czaszki anteozaura - gigantycznego przedstawiciela rzędu terapsydów, który żył ponad 260 milionów lat temu - paleontolodzy odkryli, że zwierzę to, uważane za ciężkie i niezdarne, było w rzeczywistości zręcznym i przebiegłym drapieżnikiem.

Przy jego ogromnej masie czyniło to z niego prawdziwą maszynę do zabijania. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie "Acta Palaeontologica Polonica".

Anteozaur należy do rodziny dinocephalia, poprzedników dinozaurów. Podobnie jak dinozaury z okresu jurajskiego, dinocephalia zdominowały Ziemię w połowie permu, 265-260 milionów lat temu.

Sądząc po masywnych, miażdżących kości zębach, olbrzymiej czaszce i potężnej szczęce, nie ma wątpliwości, że anteozaur był niebezpiecznym drapieżnikiem. Osiągał rozmiar dużego hipopotama lub nosorożca i miał gruby ogon, podobny do ogona krokodyla.

Skamieniałe kości dinocephalia można znaleźć w wielu miejscach na świecie. Są duże i ciężkie. Czaszkę anteozaura zdobią duże guzowate wypukłości nad oczami i długi grzebień na ciemieniu. Ze względu na ciężką budowę szkieletu zawsze zakładano, że anteozaur był zwierzęciem powolnym, zdolnym jedynie czekać w zasadzce na zdobycz lub zadowolić się padliną. Niektórzy naukowcy uważali nawet, że anteozaur był tak ciężki, że mógł żyć tylko w wodzie.

Jednak wyniki nowych badań pokazują, że ten przedstawiciel dinocephalia był szybki w biegu i dobrze orientował się w przestrzeni, mógł z łatwością tropić, dogonić i zabić swoją ofiarę.

Zwinne drapieżniki, takie jak gepardy lub okryty złą sławą welociraptor, miały wyspecjalizowany układ nerwowy i doskonale dostrojone zmysły, które pozwalały im skutecznie tropić i ścigać zdobycz

- powiedział dr Julien Benoit, cytowany w komunikacie prasowym Instytutu Badań Ewolucyjnych Uniwersytetu Witwatersrand w Republice Południowej Afryki. - Chcieliśmy wyjaśnić, czy anteozaur miał takie przystosowania".

Po dokładnej cyfrowej rekonstrukcji czaszki anteozaura za pomocą zdjęć rentgenowskich i rekonstrukcji trójwymiarowych, autorzy zbadali struktury czaszki i stwierdzili, że ucho wewnętrzne - organ równowagi - było większe w wymiarze względnym u anteozaura niż u jemu współczesnych gatunków. Oznacza to, że anteozaur mógł poruszać się znacznie szybciej niż jego potencjalne ofiary i konkurenci.

Naukowcy odkryli również, że drapieżnik miał niezwykle rozwiniętą część mózgu odpowiedzialną za koordynację ruchów oczu i głowy, co zdaniem specjalistów zapewniało mu zdolność śledzenia ofiary i gwałtownego rzucania się na nią.

Tworząc jak dotąd najpełniejszą rekonstrukcję czaszki anteozaura, odkryliśmy, że cały układ nerwowy został zoptymalizowany pod kątem szybkiego polowania, w przeciwieństwie do tego, co wcześniej sądzono

- powiedział inny z autorów badania, dr Ashley Kruger z Muzeum Historii Naturalnej w Sztokholmie.

Chociaż anteozaur żył 200 milionów lat przed słynnym dinozaurem Tyrannosaurus rex, zdecydowanie nie był prymitywnym stworzeniem i nie był niczym innym jak potężną prehistoryczną maszyną do zabijania

- podsumowuje Benoit.