Rosyjska trojka: „Bo wy uznajecie tylko siłę”

W 1911 roku Europa - pierwszy raz - zobaczyła w Londynie ekskluzywny rosyjski zaprzęg trzykonny, tzw. trojkę. Wybrańcy, którzy z trybun hipodromu obserwowali pokaz w powożeniu, przeżyli chwile grozy, kiedy woźnica z maksymalną prędkością - czyli 40-50km/h, pędził w kierunku trybuny!

... aby w ostatniej chwili zmienić kurs i pomknąć łukiem hipodromu.

Opinia ponadczasowa

Po zakończonym pokazie zapytano powożącego, dlaczego zdecydował się na tak niebezpieczny manewr?

– Bo wy uznajecie tylko siłę – odpowiedział.

Minęło ponad 100 lat od tego, mało znaczącego dla historii wydarzenia, ale opinia wyrażona przez bohatera pokazu - okazuje się być ponadczasowa.

Zachód przez minione sto lat wywołał dwie wojny światowe i wiele pomniejszych, wcale nie mniej okrutnych wojen lokalnych, hołdując zasadzie, że racja leży po stronie silniejszego, a rozmowy i dyplomacja, to rozpoznanie terenu przed uderzeniem pięścią.

Zabrakło tylko gruzów Rosyjskiej Federacji

Ostatnia dekada XX wieku to, jak się niektórym wydawało – koniec historii. Już nic nie miało być takim, jakie było w czasie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i całego obozu państw socjalistycznych.

Ustrój kapitalistyczny, neoliberalna doktryna miała być przepustką do świetlanej przyszłości dla wszystkich.

Rzeczywistość okazała się być czarniejsza od czarnych scenariuszy. Nawet Niemcy z NRD postanowili uciec bardziej na zachód, aby nie doświadczyć terapii szokowej, zaaplikowanej całemu obozowi państw socjalistycznych.

W czasie kiedy większość ludzi walczyła o przeżycie, Amerykanie urządzali świat na swoją modłę. Związek Radziecki - jako główne zagrożenie dla „wolności”- upadł, dlatego Amerykanie postanowili chronić byłe państwa socjalistyczne, wciągając je - na wyśrubowanych warunkach - do NATO, a zakup amerykańskiego uzbrojenia był czynnikiem, decydującym o otwarciu „otwartych drzwi” do Paktu Północnoatlantyckiego.

Im amerykańska hegemonia stawała się wyraźniejsza, tym niebezpieczniejszy stawał się świat. Na ołtarzu amerykańskiego zwycięstwa w zimnej wojnie zabrakło tylko gruzów Rosyjskiej Federacji.

Jedno trzeźwe posunięcie

Borys Jelcyn wykonał wiele nietrzeźwych ruchów i jedno trzeźwe posunięcie - oddał władzę w ostatnim możliwym momencie.

Po blisko siedmiu latach od tej chwili, 10 lutego 2007 roku, na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa, nowy przywódca rosyjski, zwalniając się z dyplomatycznych ograniczeń, wygłosił mowę, z którą wypadałoby się zapoznać, aby trzeźwiej oceniać to, czego jesteśmy świadkami dzisiaj.

Nie chcą przyznać, że byli oczadzeni

Kilka dni temu minęło 15 lat i „demokratyczny Zachód” nie chce pamiętać tez, zawartych w tej wypowiedzi.

Wtedy wszyscy żyli w oparach triumfalizmu po, jakoby, zwycięstwie w „zimnej wojnie”, dziś nie chcą jednak przyznać, że byli oczadzeni. Podczas monachijskich konferencji – zachodni politycy - chętnie dywagują o bezpieczeństwie, ale tylko o własnym. Nie widać tam troski o bezpieczeństwo innych, nie dyskutuje się tam o racjach tych, którzy w kwestii światowego bezpieczeństwa chcą czuć się bezpiecznie na własnych warunkach.

Wśród nich najlepiej słyszalnym jest głos rosyjski, który zachodnia machina propagandowa próbuje zdezawuować w każdy możliwy sposób i przy każdej nadarzającej się okazji.

Neokolonializm „europejskich wartości”

Spośród dziennikarzy i polityków europejskich uaktywniają się ci, którzy wymachują sztandarem „europejskich wartości” zawsze wtedy, gdy inni mówią o wartościach uniwersalnych.

Gdyby tylko komentatorzy zrezygnowali z zapalczywości, poprzez pryzmat której oceniają wypowiedzi Putina, dostrzegliby, że Putin w Monachium dokonał bardzo dokładnej i wnikliwej analizy stosunków między poszczególnymi państwami. Analizy, która mogłaby się stać osnową do dyskusji o nowym uporządkowaniu świata, bo w regulacjach powojennych wszystkim zrobiło się ciasno.

Neoliberalny porządek, w którym tak dobrze czują się zachodnie demokracje podzielił i zantagonizował świat. Pomysł z globalnym podziałem pracy ograniczał się do tego, że fabryki przeniesiono do krajów z tanią siłą roboczą z założeniem, że korporacje będą się w nieskończoność bogacić, a biedni, za miskę ryżu, będą w nieskończoność pracować.

Dodatkowo elity krajów biednych zostały skorumpowane wartościami, których odmawiali swoim współobywatelom. Ten swego rodzaju neokolonializm, miał opierać się fundamencie militarnej siły Stanów Zjednoczonych i hollywoodzkim wyobrażeniu o amerykańskiej demokracji.

Kwestie bezpieczeństwa Amerykanie pojmowali wprost po amerykańsku. Bezpieczne mają być Stany Zjednoczone i ci, których w ramach własnych interesów i dla własnego interesu chcą wziąć pod swój parasol bezpieczeństwa. Ten typ pojmowania bezpieczeństwa spotkał się ze szczególnym „zrozumieniem” w zwasalizowanych narodach Europy Środkowo-Wschodniej, których elity polityczne bezkrytycznie, ale nie bez korzyści osobistych podporządkowały się amerykańskim interesom.

Ukraina: jak nie powinno się urządzać własnego państwa

Całą mizerię transformacji, w początkowym okresie jej trwania w byłych krajach demokracji ludowej, można było jeszcze ukryć przed opinia publiczną zaraz po rozpadzie bloku państw socjalistycznych, bo chaos gospodarczy i walka o biologiczne przetrwanie zdominowały społeczne myślenie.

Dziś, Ukraina - niczym dom o szklanych ścianach - pozwala nam, trochę z perspektywy, trochę z dystansu obserwować, jak nie powinno się urządzać własnego państwa i dlaczego jest źle opierać się na cudzej sile.

Sputnik jest już w Telegramie! Dołącz do naszego kanału i jako pierwszy otrzymuj ciekawe informacje o tym, co się dzieje na świecie! Więcej na temat możliwości aplikacji Telegram tutaj.