Dlaczego USA nie chcą mieć „nic wspólnego” z wenezuelską ropą?

Stany Zjednoczone nałożyły sankcje na prezydenta Wenezueli Nicolasa Maduro za „podważanie demokracji”. Jednak Waszyngton nie zdecydował się na wprowadzenie ograniczeń względem sektora naftowego.

Ekonomista Rafael Quiroz Serrano w wywiadzie dla Sputnika wyjaśnia przyczyny zastosowania takiej strategii przez Donalda Trumpa.

Więzi handlowe między USA a Wenezuelą w sektorze węglowodorów są bardzo mocne. Obecnie południowoamerykański kraj eksportuje do USA 823 000 baryłek ropy naftowej. Kupuje je nie państwo, a prywatne rafinerie.

W tym 55 0000 baryłek trafia do wenezuelskich zakładów produkcyjnych w Stanach Zjednoczonych, głównie w Teksasie i Luizjanie. Serrano wyjaśnił, że za pośrednictwem CITGO Petroleum Corporation, filii PDVSA, Wenezuela posiada cztery rafinerie na północy USA. 

— Moc przerobowa Wenezueli wynosi milion baryłek. Pozostałe 4500 00 baryłek kupuje w Meksyku i Kanadzie dla swoich czterech rafinerii – powiedział ekonomista.

Jak dodał, jeśli w tej sferze zostaną nałożone sankcje na Caracas, należałoby się martwić nie o import, a o eksport węglowodorów.

— Stany Zjednoczone mogłyby przyjąć ustawę, która zakazywałaby importu towarów z Wenezueli, ale może do tego nie dojść, bo taka decyzja może mieć negatywne konsekwencje dla samego kraju. Wprowadzając takie środki, Waszyngtonowi byłoby trudno zastąpić te 823 000 baryłek na rynku – wyjaśnił Serrano.

Zdaniem eksperta obecnie na globalnym rynku jest milion baryłek nadwyżki, bo wydobywa się 96 mln baryłek zakontraktowanych głównie przez Indie, Chiny, Japonię i Koreę Południową.

Serrano podkreślił, że jeśli zostaną wprowadzone takie sankcje, ceny benzyny na wschodnim wybrzeżu USA podskoczyłyby z 3 do 5 dolarów za galon. Ponadto w takiej sytuacja Wenezuela mogłaby sprzędać swoje baryłki po niższej cenie i „wprowadzić je na rynek w ciągu 72 godzin”.

Właściwym rozwiązaniem dla USA byłoby wprowadzenie odpowiednich środków w stosunku do amerykańskiego eksportu do Wenezueli.

— Wenezuela kupuje 113 000 baryłek ropy naftowej dziennie, 50 000 benzyny i 45 000 dodatków do nich. Jeśli Stanom Zjednoczonym uda się zablokować te dostawy, Wenezuela mogłaby mieć problem, zwłaszcza w sferze wewnętrznego zużycia paliwa – powiedział ekonomista.

Te wyjaśnienia są kluczem do zrozumienia, dlaczego wprowadzenie sankcji ukierunkowane jest na zamrożenie aktywów prezydenta Maduro (co inni eksperci uznali za żart, bo wenezuelski przywódca nie posiada aktywów w USA) i 13 wysoko postawionych urzędników i dlaczego Ameryka wcale nie koncentruje się na  zasobach energetycznych, które posiada Wenezuela i których potrzebują Stany Zjednoczone.