Kosmiczny teleskop NASA „Spitzer” od szesnastu lat obserwuje obiekty kosmiczne w podczerwieni. W tym czasie odkrył i sfotografował wiele słabych i schłodzonych gwiazd, egzoplanet i mgławic, których nie można zobaczyć za pomocą teleskopów naziemnych, ponieważ promienie podczerwone są absorbowane przez ziemską atmosferę.
Podczas mapowania zewnętrznego obszaru Drogi Mlecznej w kierunku Perseusza teleskop odkrył niesamowity obiekt – mgławicę przypominającą lampę z dyni (Jack-o’-lantern) – główny symbol Halloween.
Chmura gazu i pyłu, tworząca mgławicę na obrazie w podczerwieni, jest jakby oświetlona od wewnątrz przez masywną gwiazdę typu O, około 15-20 razy większą od Słońca. Astronomowie tak właśnie nazwali mgławicę – Jack-o’-lantern.
NASA's Spitzer Telescope sees a Ghoulish Gourd #clarksville #clarksvilletn #montgomerycounty #nasa #space #science #spitzer #cmcss #nebula #halloween https://t.co/O0bhs8gzyw pic.twitter.com/4GhfPNYHw0
— Clarksville Online (@Clarksville_TN) October 31, 2019
Gorące obiekty w kosmosie
Promieniowanie podczerwone, niewidoczne dla ludzkiego oka, emitują ciepłe obiekty, dlatego nazywane jest również termicznym. Ponadto im wyższa temperatura obiektu, tym krótsza długość fali i wyższa intensywność promieniowania.
Wielokolorowe zdjęcie mgławicy zostało uzyskane poprzez nałożenie zdjęć w podczerwieni wykonanych w trzech długościach fal. Zielony i czerwony reprezentują światło emitowane głównie przez pył nagrzany do różnych temperatur. Żółte odcienie na obrazie powstają przez nałożenie zieleni i czerwieni. Niebieski reprezentuje długość fali, przy której promieniują gwiazdy i niektóre bardzo gorące obszary mgławicy. Gwiazda centralna typu O, najgorętsza, pojawia się jako biała plama z czerwoną powłoką pośrodku mgławicy. Pomarańczowy jest wynikiem nałożenia długości fali czerwonej i zielonej. Najjaskrawiej wyglądają najgęstsze obszary mgławicy, a te rzadkie tworzą „otwory dyni”.Niedawne badania tego regionu wykazały, że „otwory” w mgławicy „dyni” mogły powstać w wyniku silnych strumieni promieniowania gwiazdy, które wyciskały pył i gaz z chmury mgławicy.
Warunki na krańcach Drogi Mlecznej różnią się od wewnętrznych obszarów galaktyki. Międzygwiezdne chmury gazu i pyłu są tam zimniejsze i rzadziej rozmieszczone niż w pobliżu centrum. Mniejsza jest też prędkość formowania się gwiazd. Obłoki formujące gwiazdy w regionach zewnętrznych zawierają mniej ciężkich pierwiastków chemicznych, a także węgla i tlenu – pierwiastków niezbędnych do życia.
Klikając przycisk "Post", jasno wyrażają Państwo zgodę na przetwarzanie danych na swoim koncie w Facebooku w celu komentowania wiadomości na naszej stronie internetowej za pomocą tego konta. Szczegółowy opis procesu przetwarzania danych można znaleźć w Polityce prywatności.
Zgodę można wycofać, usuwając wszystkie pozostawione komentarze.
Wszystkie komentarze
Pokaż nowe komentarze (0)
w odpowiedzi na (Pokaż komentarzUkryj komentarz)