„Rosja pomoże rozwiązać kryzys w Zatoce Perskiej”

Rosja i Katar będą dokładać wszelkich starań, aby znaleźć rozwiązanie polityczne sytuacji w Syrii, dążyć do stabilności na rynkach nośników energii, a także utrzymywać ścisłą współpracę w przygotowaniach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018 i 2022.

Te oraz inne tematy omawiano w Moskwie w czasie spotkania Władimira Putina z emirem Kataru, szejkiem Tamimem ibn Hamadem Al-Sanim.

To pierwsza wizyta katarskiego emira w Rosji na stanowisku głowy państwa. Z czym związany jest jego przyjazd właśnie teraz? Na jakie problemy zwraca uwagę delegacja tak wysokiego szczebla?

Katarski pracownik naukowy, dziennikarz Ali al Heil powiedział w wywiadzie dla radia Sputnik, że "Po pierwsze ta wizyta jest wynikiem politycznych przetasowań w Waszyngtonie. Stanowisko szefa Departamentu Stanu objął Mike Pompeo, który jest stronniczy w sprawie kryzysu w zatoce i stoi po stronie Zjednoczonych Emiratów Arabskich i Arabii Saudyjskiej. Rex Tillerson był bardziej obiektywny w ocenie sytuacji, jednak od teraz wszystko będzie wyglądać inaczej.

Po drugie emir Kataru odbył niedawno wizytę w Waszyngtonie. Wydaje mi się, że jej rezultaty pokazały, iż wiele rzeczy zmieniło się tam nie na korzyść Kataru.

Po trzecie Katar przy pomocy wizyty do Moskwy mówi USA i krajom, które wprowadziły blokadę, że Doha ma wybór, gdyż jest Rosja i Chiny. Nie oznacza to jednak, że należy zerwać wcześniejszą współpracę strategiczną z USA i krajami Zatoki Perskiej.

Rosja ma coraz większe znaczenie na arenie międzynarodowej. Katar chce, aby w Zatoce Perskiej Rosja posiadała nie mniej silną pozycję, niż Ameryka. Wówczas będzie o wiele więcej szans na rozwiązanie kryzysu. Doha zdaje sobie sprawę, że przeciąganie obecnego konfliktu w zatoce jest na rękę Waszyngtonowi, ponieważ wzrastają sprzedaże broni" — powiedział Ali al Heil.

W czerwcu ubiegłego roku Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Bahrajn i Egipt oskarżyły Katar o wspieranie terroryzmu i zerwały z nim stosunki. Doha kategorycznie zaprzeczyła tym oskarżeniom, oświadczając, że pretensje arabskich państw związane są z jej niezależną polityką i sukcesami gospodarczymi.