Rocznica przy grobie generała Jaruzelskiego – wideo

Stare podziały z czasów stanu wojennego nadal pozostają żywe. O ile we wszystkich mediach niepodzielnie rządzi jedna wyłącznie narracja przeciwników stanu wojennego i jego autora, generała Wojciecha Jaruzelskiego, to nadal nie brak ludzi, którzy myślą inaczej.

Przychodzą na grób Jaruzelskiego, nie tylko w rocznicę jego śmierci, ale właśnie w rocznicę stanu wojennego, by w ten sposób zamanifestować swoje odmienne stanowisko.

Jedni twierdzą, że wprowadzenie stanu wojennego uchroniło nas przed radziecką interwencją, inni, że uratowało nas przed krwawą wojną domową. Na grobie generała nigdy nie brakuje kwiatów i zniczy, co też świadczy o tym, że nasze społeczeństwo w żadnym razie nie jest zgodne co do jednoznacznie krytycznej obowiązującej dziś o nim opinii.

Jaruzelski spoczywa na Powązkach Wojskowych wśród żołnierzy. Wokół są kwatery żołnierzy Armii Ludowej i Ludowego Wojska Polskiego. Na ironię zakrawa fakt, że na tym samym cmentarzu, ale już w alei zasłużonych, jest mogiła Ryszarda Kuklińskiego.

Człowieka, który zdradził swój kraj i już na długo przed stanem wojennym przekazywał amerykańskiemu wywiadowi informacje, które mogły zagrozić jego ojczyźnie, a w razie gdyby zimna wojna przerodziła się w gorącą, mogły spowodować, że wśród jego rodaków więcej byłoby ofiar tej wojny. I robił to wyłącznie dla pieniędzy, którymi opłacał go amerykański wywiad. Uczciwie trzeba przyznać, że i u niego na grobie nie brakuje kwiatów, zniczy z godłem Polski i białoczerwonych chorągiewek. Przynoszą je pewnie ludzie, którzy uważają siebie za patriotów. Jak to godzą z faktem zdrady swojego kraju przez tego człowieka? Nie wiem. Czy swoim dzieciom stawiają go za wzór? Że tak można? Że można złamać przysięgę, że ona nic nie znaczy? Że można działać na szkodę swego kraju i narażać jego ludność na niebezpieczeństwo?

Ale skoro tak jest, że jesteśmy w tej sprawie podzieleni, nie wnikając w to czyja racja jest większa, to powinno być miejsce w naszej przestrzeni i dla jednych i drugich, którzy podzielają inne wartości, tradycje i pamięć. Przynajmniej tak powinno być w demokracji.

Złożono dwa wieńce. Jeden był od Zjednoczenia Patriotyczno-Robotniczego Grunwald, a drugi od Stowarzyszenia Spadkobierców Polskich Kombatantów II Wojny Światowej.

Poglądy i opinie zawarte w artykule mogą być niezgodne ze stanowiskiem redakcji.