Tygrysy, lisy i inni pretendenci do roli zwierzęcia domowego

„Mieszkaniec rosyjskiego miasta Taganrog wyprowadzał niedźwiedzia bez kagańca", „Na plaży przymorskiej zauważono tygrysa na smyczy"… W Rosji, jak wiadomo, można spotkać się ze wszystkim, również z takimi groteskowymi informacjami. Odkładając skrajności na bok, trzeba przyznać, że moda na egzotyczne zwierzęta domowe na dobre zakorzeniła się we współczesnym społeczeństwie: juz nie pierwszy rok internauci rozczulają się nad zdjęciami lisów domowych, a fani twórczości Joanne Rowling, którzy wychowali się na historiach o czarodziejach z Hogwartu, trzymają w klatkach sowy domowe.

Bez wątpienia wygląda to bardzo efektownie. Jednak czy nie zastanawialiście się kiedyś, na ile bezpieczne są takie eksperymenty dla samych zwierząt i ich właścicieli? Uczeni z Instytutu Cytologii i Genetyki w Nowosybirsku  na podstawie wieloletnich eksperymentów doszli do wniosku, że przy pomocy selekcji można udomowić praktycznie każde dzikie zwierzę.

Najsłynniejszym takim eksperymentem  było udomowienie lisa, które rozpoczął w 1957 roku doktor Dmitrij Bieliajew. W rezultacie w ciągu kilkudziesięciu lat udało się wyhodować przyjazną człowiekowi rasę srebrnych lisów, które zachowują się prawie jak psy. Udało się tego dokonać w ciągu 50 pokoleń tych zwierząt. W warunkach naturalnych te same procesy trwałyby tysiące lat!

Uczeni instytutu w Nowosybirsku przeprowadzają  także podobne eksperymenty na szczurach i norkach amerykańskich. Zwierzęta są selekcjonowane i krzyżowane zgodnie z kryterium łagodności wobec człowieka i na odwrót — pod względem agresji. Udomowione zwierzęta są na przykład mniej narażone na stres., natomiast dłużej utrzymują się u nich cechy, charakterystyczne dla młodych. Lisy pod względem zachowania przypominają psy i szybciej się udamawiają, a przedstawiciele rodziny łasicowatych są podobne do kotów i ich domestykacja wymaga więcej czasu.

I jeszcze jeden ciekawy fakt: uczeni informują, że w trakcie udamawiania zwierząt zmienia się nie tylko ich zachowanie, ale również wygląd zewnętrzny. Na przykład im bardziej przyjazna człowiekowi norka, tym jaśniejsze jest jej umaszczenie i na odwrót — im agresywniejsza, tym kolor  futerka jest ciemniejszy. Oprócz tego u oswojonych zwierzęt pojawia się barwa, nietypowa dla ich gatunku — występują cętki, sierść staje się bardziej miękka.

Bez wątpienia wszystkie zwierzęta sprawiają, że nasze życie jest piękniejsze. Jednak Sputnik chce jeszcze raz przypomnieć obecnym lub przyszłym posiadaczom niezwykłych zwierzaków o tej odpowiedzialności, którą bierze za nich człowiek. Przecież im bardziej egzotyczne jest zwierzę, tym wiecej potrzebuje uwagi i troski. Przed zakupem należy się więc poważnie zastanowić, czy będziecie mogli zapewnić mu niezbędne warunki? A może lepiej pójść nacieszyć się nim do zoo?