Rosyjski deputowany proponuje uznać wypalenie zawodowe za chorobę

Deputowany z ramienia „Sprawiedliwej Rosji" Oleg Michiejew wystosował pismo do premiera Dmitrija Miedwiediewa, proponując wpisanie na listę chorób socjalnych syndromu wypalenia zawodowego.

„Aktualnie ten syndrom jest wpisany do międzynarodowej klasyfikacji chorób 10. rewizji (MKB —10) i figuruje wśród problemów związanych z trudnościami prowadzenia normalnego trybu życia. Ponadto coraz więcej danych przemawia za tym, że wypalenie takie pod względem klinicznym i nozologicznym podobne jest do depresji" — czytamy w orędziu deputowanego.

Zwraca on uwagę na to, że w wielu krajach Europy, w tym także w Szwajcarii, diagnoza „wypalenie zawodowe", w przypadku jej sformułowania, jest podstawą do przeprowadzenia kompleksowego leczenia pacjenta, a to może potrwać bynajmniej nie jeden miesiąc".

„Pracownicy, którzy są zatrudnieni na legalnych podstawach, otrzymują chorobowy i przechodzą kurację z zachowaniem najpierw pełnej, a potem częściowej wielkości uposażenia, w zależności od czasu trwania kuracji" — pisze parlamentarzysta.

W ostatnim czasie socjologowie notują wysoki wskaźnik depresji wśród Rosjan. Zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych przez uczonych w przybliżeniu 6% Rosjan ma zdiagnozowaną klinicznie depresję czy neurastenię, co na tle statystyki ogólnoświatowej jest zdecydowanie wysokim wskaźnikiem, — podkreślił Michiejew.

Panuje przekonanie, że syndrom wypalenia zawodowego może być spowodowany kilkoma czynnikami — pracą w nieodpowiednich warunkach, niezgodną ze zdolnościami i interesami pracownika oraz jego typem psychicznym, a także ustawicznym napięciem w pracy, brakiem wypoczynku czy też niewypełnianiem obietnic przez pracodawcę. „Wskutek tego u pracowników rozwijają się choroby układu krążenia, następuje rozstrój psychiczny i mogą pojawić się natrętne myśli o samobójstwie" — podkreśla Oleg Michiejew.

Istnieje przekonanie, że w pracy wypalają się nie wszyscy pracownicy, lecz tylko ci najbardziej cenni i profesjonalni, którzy wkładają w to, co robią, 200%, i szybko się „zużywają". Złym pracownikom podobna choroba nie grozi. „Dlatego problem łatwiej jest zlikwidować czy też ujawnić na wczesnym etapie, niż szukać godnego zastępstwa dla tych, którzy się wypalili" — uważa deputowany.

Zdaniem specjalistów najbardziej efektywnym sposobem na leczenie czy profilaktykę wypalenia zawodowego jest akademicki, płatny urlop — wskazuje deputowany. Parlamentarzysta podkreśla, że ustawodawstwo rosyjskie nie zezwala na podobne traktowanie cennych pracowników.

„Mimo że pacjent ze zdiagnozowaną depresją ma legalne prawo do tygodnia wypoczynku, diagnoza wypalenia zawodowego dotychczas nie jest przez lekarzy uznana" — podkreśla deputowany z ramienia „Sprawiedliwej Rosji".