Naukowcy: Ludzie nie chcą znać swojej przyszłości

Tylko 1 % ludzi chce znać swoją przyszłość bez względu na okoliczności, a tylko 10 % chciałoby przeczuwać negatywne zdarzenia – opowiadają psycholodzy w artykule opublikowanym w piśmie „Psychological Review”.

„Kasandra, córka Priama, miała dar jasnowidzenia, ale była przeklęta i nikt nie wierzył w jej proroctwa. Odkryliśmy, że ludzie bardziej skłonni są odrzucić dary Apollona, które uczyniły Kasandrę sławną, niż przyjąć je. Chcą uniknąć cierpienia i bólu, które niesie ze sobą wiedza o przyszłości i odczuwać radość z oczekiwania przyjemnych zdarzeń” – opowiada Gerd Gigerenzer z Instytutu Rozwoju Człowieka w Berlinie (Niemcy). 

Ludzkość zawsze zastanawiała się nad tym, jak zmieniłoby się życie, gdyby ludzie mieli zdolność do przewidywania przyszłości, zapobiegania lub prowokowania zdarzeń. W tysiącach utworów artystycznych i setkach tekstów religijnych ta kwestia omawiana jest zarówno z dobrej, jak i złej strony. 

Gigerenzer, znany niemiecki psycholog, oraz Maria Garcia-Retamero z uniwersyetetu w Grenadzie (Hiszpania)  postanowili wyjaśnić, jak do możliwości posiadania takich „nadzwyczajnych możliwości” odniosą się Niemcy i Hiszpanie. 

Naukowcy przepytali około dwóch tysięcy osób w obu państwach i doszli do nieoczekiwanego wniosku: tylko 1 % respondentów chciałby mieć absolutną zdolność do przewidywania przyszłości, bez znaczenia, co ona przyniesie. Kolejnych 10 % chciałoby umieć przewidywać negatywne wydarzenia, a 30 % — przewidywać szczęśliwe zdarzenia. 

Jedynym wyjątkiem było urodzenie dziecka, wiedzieć kiedy się urodzi i jakiej będzie płci chciałoby znać prawie 63% respondentów.

W ten sposób można mówić o tym, że większość ludzi nie chce znać swojej przyszłości i tylko absolutna mniejszość chciałaby posiadać dar Kasandry. Co ciekawe, zarówno wśród Hiszpanów, jak i Niemców zaobserwowano jednakowy rozrzut odpowiedzi, bez względu na znaczne kulturowe, religijne i ekonomiczne różnice między tymi narodami. 

Jak sądzą naukowcy, niechęć do poznania przyszłości może wyjaśnić, dlaczego wielu ludzi boi się testów na raka, HIV i inne choroby, a także dlaczego nie dowierzają przyrządom monitorującym ich zdrowie albo lokalizację na mapie. „Zdaje się, że zamierzone zachowanie, niechęć do znania przyszłości nie tylko istnieje, ale jest też ogólnoludzkim fenomenem” – podsumowuje Gigerenzer.