Faworyci „Kinotaura": co łączy Ksenię Sobczak i Daniela Olbrychskiego

10 czerwca w Soczi odbyła się uroczystość zamknięcia 29. festiwalu filmowego „Kinotaur". W tym roku faworytem festiwalu stał się dramat w reżyserii Natalii Mieszczaninowej „Serce świata".

Bohaterem tej historii jest weterynarz, który pracuje w ośrodku treningowym psów myśliwskich. Wykonawca głównej roli Stiepan Diewonin otrzymał nagrodę za najlepszą rolę męską.

Nagrodę za reżyserię przyznano czarnej komedii w reżyserii Grigorija Konstantinopolskiego „Bies rosyjski". Natomiast nagrodą za najlepszy scenariusz wyróżniono autorów scenariusza filmu „Historia jednej nominacji" — Awdotję Smirnową, Pawła Basińskiego i Annę Parwus. Z kolei nagrodę imienia Mikaela Tariwierdijewa za muzykę do filmu otrzymali kompozytorzy filmu nakręconego przez Siergieja Liwniewa „Van Gogowie" Leonid Diesiatnikow i Aleksiej Siergunin. W tym filmie zagrał Daniel Olbrychski. Specjalnie dla niego scenariusz został przepisany na nowo, gdyż we wstępnej wersji w głównej roli miała wystąpić kobieta.

W tym roku zaszczytu zamknięcia festiwalu dostąpił film zaprezentowany poza konkursem — jest to dzieło Wiery Kriczewskiej pod nazwą „Sprawa Sobczaka". Film przedstawiła córka Anatolija Sobczaka, dziennikarka i działaczka społeczna Ksenia Sobczak.

Wydaje mi się, że wymowę symboliczną miał ten fakt, że festiwal zainaugurowała projekcja filmu w reżyserii Kiriłła Sieriebriennikowa „Lato", który ponadto uczestniczył w festiwalu w Cannes, a kończy się on filmem „Sprawa Sobczaka". Pierwszy film nawiązuje do nadziei z lat 90., a drugi informuje o tym, jaki był rezultat tego wszystkiego — powiedziała Ksenia Sobczak.

Podczas ceremonii zakończenia 29. rosyjskiego festiwalu filmowego „Kinotaur" swoje przemówienie końcowe wygłosił także kierownik imprezy reżyser Aleksander Rodniański:

„Skoro ten festiwal pozostaje w historii naszej kinematografii imprezą, w której trakcie zaprezentowano „Serce świata", to trudno byłoby nie wykorzystać nazwy tego filmu w charakterze metafory. Zawsze było to naszym marzeniem — stworzenie Kinotaura, który stałby się sercem świata filmowego. Tym festiwalem, który jest placem startowym dla młodych, i gdzie starszych — poprzednie pokolenia, klasyków rosyjskiej sztuki filmowej — otacza się szacunkiem i wdzięcznością" — powiedział Aleksander Rodniański.

Coroczny festiwal filmów rosyjskich Kinotaur sięga początkami 1990 roku. Pod względem skali ustępuje jedynie moskiewskiemu międzynarodowemu festiwalowi filmowemu. Jego działalność ma na celu wspieranie młodych rosyjskich reżyserów i producentów.