Estonia: gdzie się podziała natowska rakieta

Estonia wyjaśniła, z czym jest związane niepowodzenie w poszukiwaniu rakiety bojowej.

Estonia nie była w stanie namierzyć trajektorii lotu wystrzelonej przez przypadek przez hiszpański myśliwiec rakiety bojowej z powodu specyfiki technicznej krajowego radaru — pisze estoński portal Delfi.

„Mimo że stacja radiolokacyjna dalekiego zasięgu może namierzyć rakietę, na podstawie tylko tych danych nie da się jednoznacznie ustalić konkretnej trajektorii i miejsca upadku. Do ustalenia trajektorii ruchu rakiet są wykorzystywane radary, których w Estonii nie ma, ponieważ nie ma wyrzutni o odpowiednim zasięgu" — cytuje Delfi komunikat Sił Zbrojnych Estonii. 

Siły Zbrojne kraju dodały, że rakieta leci z prędkością 4-krotnie większą od prędkości dźwięku i jest stosunkowo niewielkim celem, dlatego nie można jej namierzyć posiadanymi środkami technicznymi. 

Stacja radiolokacyjna w Kellavere stanowi element systemu kontroli przestrzeni powietrznej BALTNET. Zbiera i przetwarza dane uzyskane z estońskich, łotewskich i litewskich radarów. Jak poinformowała Postimees, radar TPS-117 wyprodukowany przez firmę Lockheed Martin jest w stanie rozpoznawać obiekty powietrzne w odległości 450 km. Takie radary wykorzystuje wiele państw NATO. Jego montaż kosztował budżet republiki 15 mln euro.

W ubiegłym tygodniu, 7 sierpnia, myśliwiec sił powietrznych Hiszpanii przypadkowo wystrzelił rakietę bojową nad Estonią. W rezultacie w strefie poszukiwania rakiety wybuchł pożar. Premier kraju nazwał ten incydent bardzo przykrym i nieprzyjemnym.