Minęło 50 lat, a atomowy „Scorpion” wciąż spoczywa na dnie oceanu

Mija ponad 50 lat od dnia, w którym zatonął jeden z najsłynniejszych amerykańskich okrętów podwodnych „Scorpion”, i jak dotąd nie podźwignięto go z dna oceanu.

Okręt podwodny „Scorpion” był jednym z najlepszych na tamte czasy okrętów podwodnych w służbie amerykańskiej marynarki wojennej, wyróżniał się zarówno pod względem prędkości, jak i wytrzymałości korpusu.

Budowa okrętu ruszyła w 1958 roku, a w 1959 roku „Scorpion” został zwodowany. Swój pierwszy rejs odbył 29 lipca 1960 roku. Do 1967 roku „Scorpion” brał udział w rozlicznych manewrach, tajnych operacjach, a także przeszedł kapitalny remont. W latach 1967-1968 okręt podwodny spodziewał się kolejnego kapitalnego remontu w związku z licznymi usterkami i problemami technicznymi.

Naprawy dokonano w bardzo szybkim terminie i już w 1968 roku „Scorpion” wyruszył w rejs po Morzu Śródziemnym, gdzie znowu dopadły go problemy, najprawdopodobniej z powodu byle jak wykonanego remontu. Kiedy okręt wracał do domu, dowódca otrzymał tajny radiogram nakazujący zmienić kurs i podążać w stronę Wysp Azorskich, aby tropić radzieckie siły morskie. Po wykonaniu zadania okręt skierował się w stronę bazy, ale już się go tam nie doczekano. Ostatni seans łączności miał miejsce, gdy okręt znajdował się w odległości ponad 2000 mil od bazy Norfolk. Tym nie mniej wszyscy spodziewali się jego powrotu w wyznaczonym czasie. Od razu zaczęto go szukać, do operacji zaangażowano zarówno statki i okręty, jak i siły powietrzne.

Okręt zatonął 22 maja 1968 roku, ale o zaginięciu oficjalnie poinformowano dopiero dwa tygodnie później – 5 czerwca 1968 roku. Poszukiwania zajęły kilka miesięcy, ale nie dały żadnego rezultatu. W czasie operacji znaleziono nawet inny okręt podwodny, ale okazało się, że jest niemiecki. To była jedna z największych operacji poszukiwawczych w historii Stanów Zjednoczonych.

Szczątki okrętu znaleziono 30 października 1968 roku w odległości 150 mili od współrzędnych ostatniej radiogramy. „Scorpion” został odnaleziony przez okręt badawczy „Mizar” na głębokości ponad 3 tys. m. Rejon został też zbadany przez batyskaf „Triest-2”. Powód katastrofy nie został jak dotąd ustalony, są tylko domniemania, a sam okręt spoczywa na dnie Oceanu Atlantyckiego w odległości 400 mil na południowy zachód od Wysp Azorskich, na głębokości ponad 3000 m.