W USA odnaleziono ogromne rezerwy słodkiej wody

W pobliżu północno-wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych odnaleziono gigantyczne zasoby słodkiej wody uwięzione w porowatych osadach pod słonym oceanem – wynika z badań amerykańskich geofizyków, które opublikowano w czasopiśmie „Scientific Reports”.

Z naszych danych wynika, że jednolity system podwodnych warstw wodonośnych ciągnie się wzdłuż co najmniej 350 km alternatywnego wybrzeża Stanów Zjednoczonych i obejmuje około 2,8 tys. km sześciennych lekko zasolonej wody – twierdzą autorzy badania.

Według specjalistów warstwa wodonośna ciągnie się wzdłuż wybrzeża Atlantyku (od Massachusetts po New Jersey) i od brzegu w głąb oceanu (około 80 km do granicy szelfu kontynentalnego). Słodka woda zalega na głębokości 180-360 m poniżej dna oceanicznego. Warstwa wodonośna przypuszczalnie zajmuje obszar o powierzchni 39 tys. km.kw.

Dzięki wywiadowi elektronicznemu naukowcy odkryli, że system podwodnych warstw wodonośnych jest jednolity (im bardziej słona woda, tym lepiej przewodzi prąd elektryczny), m.in. sondowaniu magnetotellurycznemu. Naukowcy przypuszczają, że warstwy wodonośne mogły powstać 15-20 tys. lat temu w wyniku topnienia lodowców i są regularnie zasilane z kontynentu przez podwodne źródła w wyniku zjawisk pływowych.

Naukowcy podkreślają, że odkryte przez nich źródło „stosunkowo słodkiej wody” jest największą znaną na świecie podwodną warstwą wodonośną, choć o istnieniu pewnych jej odcinków niedaleko północno-wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych wiedziano już w latach 70. ubiegłego wieku.

Specjaliści są przekonani, że takie twory powinny być rozrzucone po całym świecie. W przyszłości mogłyby pomóc w rozwiązaniu problemu deficytu słodkiej wody. Naukowcy nie wykluczają, że odnaleziona przez nich warstwa wodonośna może rozciągać się na północ i wschód, osiągając większe rozmiary niż jedna z największych na świecie warstw wodonośnych Ogallala (450 tys. km.kw), która jest położona na powierzchni ośmiu stanów.