Chroniczna samotność: co to jest, dlaczego się pojawia i jak sobie z nią radzić

Wiemy, że są choroby przewlekłe, chroniczne niewyspanie i przewlekły stres (a tak przy okazji, wszystkie one mogą być powiązane), ale co z chroniczną samotnością?

Pomimo faktu, że taki termin nie istnieje oficjalnie, eksperci zgadzają się, że za przewlekłą samotność należy uważać samotność, której człowiek doświadcza przez dłuższy czas. I chociaż przewlekła samotność, oczywiście, nie jest specyficznym zaburzeniem psychicznym, może poważnie wpłynąć na zdrowie fizyczne i psychiczne.

Ważne jest, aby zrozumieć, że wszyscy ludzie mają inne potrzeby samotności, zatem ktoś może potrzebować więcej czasu sam na sam ze sobą, aby poczuć się lepiej. Jednak „chroniczna samotność” jest zawsze negatywnym doświadczeniem.

Badania na ten temat pokazują, że przewlekłej samotności często towarzyszą takie objawy, jak obniżony poziom energii, otumanienie, brak pewności siebie, utrata apetytu, ból całego ciała, bezsenność, tendencja do kompulsywnych zakupów i nadużywania substancji psychoaktywnych. Również dla osób z takim problemem charakterystyczne jest nieświadome pragnienie ciepła, na przykład gorącej kąpieli lub ciepłych skarpet.

Zobacz również: Znaki Zodiaku, którym nie wiedzie się w miłości

Jednak sytuacja, w której nadszedł czas na uruchomienie alarmu, może być trudna do odróżnienia od zwykłego spadku nastroju. Kierować się należy następującymi wskazówkami: jeśli Twoja aktywność społeczna jest zminimalizowana, a poczucie samotności wydaje się coraz silniejsze, powinieneś porozmawiać o tym ze specjalistą.

Dlaczego to ważne? Lekarze i naukowcy coraz częściej mówią, że samotność może mieć długofalowe negatywne skutki dla zdrowia. Na przykład przegląd 40 badań opublikowanych w 2017 roku wykazał związek pomiędzy samotnością a zwiększonym ryzykiem wczesnej śmierci, chorób układu krążenia i pogorszenia stanu zdrowia psychicznego. W trakcie innego badania stwierdzono, że wśród młodych ludzi, którzy czuli się samotni, jakość snu okazała się zauważalnie niższa. Krótko mówiąc, nie ma w tym nic dobrego. Z wyjątkiem sytuacji, gdy przez kilka dni chcesz pobyć sam i czujesz się wtedy lepiej niż kiedykolwiek.