Potwierdzono niesamowite zdolności Bajkału

Naukowcy zbadali obunogi (Amphipoda), skorupiaki żyjące w Bajkale, aby zrozumieć niektóre procesy ewolucyjne zachodzące w jeziorze.

Genetyczny „spis” skorupiaków z jeziora Bajkał wykazał, że ewolucja w zbiorniku jest niezwykle szybka.

„W Bajkale istnieje bardzo intensywny proces ewolucyjny, a dla wielu organizmów jego wybuchowy charakter jest naznaczony tworzeniem „wiązań gatunków” z setkami unikalnych blisko spokrewnionych grup. Obunogi są w nim reprezentowane przez niepojętą liczbę 350 gatunków i podgatunków, a Bajkał nie zamierza się na tym zatrzymać”, powiedział Maksim Timofiejew, przedstawiciel Irkuckiego Uniwersytetu Państwowego.

Czytaj też: Rosjanie zaatakowali Instagrama DiCaprio. Proszą o ratowanie Bajkału

Bajkał powstał około 30 milionów lat temu podczas formowania się szczeliny na południu dzisiejszej Syberii Wschodniej. Oznacza to, że jezioro jest najstarszym zbiornikiem wodnym na świecie, który nadal budzi zainteresowanie hydrologów i klimatologów, badających dawny klimat euroazjatycki.

Ekolodzy i biolodzy z kolei troszczą się o florę i faunę Bajkału. Jest on domem dla tysięcy gatunków, z których większość istnieje tylko w tym jeziorze. Naukowcy od dawna zakładają, że ich liczba stale rośnie i to z dużą prędkością.

Timofiejew wraz z innymi naukowcami udowodnił, że to prawda. Naukowcy przebadali obunogi - skorupiaki, które żyją w Bajkale, podaje czasopismo „BMC Evolutionary Biology”. Zwierzęta te są reprezentowane w dziewięciu tysiącach gatunków na całej Ziemi, a niektóre z nich żyją tylko w Bajkale. W związku z tym naukowcy zastanawiali się, czy populacje skorupiaków nie zaczynają izolować się i tworzyć odrębne gatunki.

W trakcie długich badań stało się jasne, że populacje gatunków Eulimnogammarus verrucosus i Eulimnogammarus vittatus żyjących w różnych częściach jeziora różnią się na poziomie genetycznym o 10-13%, co oznacza, że w niedalekiej przyszłości te skorupiaki można podzielić na trzy i dwa nowe gatunki.

Obserwacje te skłoniły naukowców do wniosku, że w Bajkale istnieje wiele podobnych zewnętrznie, ale genetycznie różnych gatunków. Teraz naukowcy chcą się dowiedzieć, ile nowych gatunków jeszcze nieopisanych przez naukę zamieszkuje jedno z najgłębszych i najstarszych jezior na świecie.