Ekspaci nie są potrzebni: czy kraje Zatoki Perskiej wyeliminują zagraniczną siłę roboczą?

Minister spraw społecznych i minister stanu ds. gospodarczych Kuwejtu Maryam Al-Akel powiedziała, że Rada Współpracy Zatoki Perskiej dąży do wypracowania wspólnych mechanizmów regulujących rynek pracy i zwiększających wskaźnik zatrudnienia rdzennej ludności Zatoki Perskiej.

Eksperci opowiedzieli Sputnikowi, czy monarchie Zatoki Perskiej będą w ten sposób w stanie zmniejszyć liczbę pracujących tu ekspatów i jak taka regulacja rynku pracy wpłynie na gospodarkę monarchii Zatoki.

Kuwejt, podobnie jak wszystkie kraje członkowskie Rady Współpracy Zatoki Perskiej, jest gotowy do opracowania jednolitej koncepcji zmiany rynku pracy.

Strategia powinna być wdrażana z uwzględnieniem ustawodawstwa pracy każdego kraju, ale musi również posiadać ogólne mechanizmy regulujące poziom zatrudnienia obywateli w sektorze prywatnym. Ponadto wypracujemy ujednolicony i przejrzysty mechanizm zatrudniania ekspatów do pracy – powiedziała minister na marginesie spotkania ministrów pracy w Radzie Współpracy Zatoki Perskiej.

Nacjonalizacja polityki pracy

Z kolei analityk kuwejckiego prawa pracy Mubarak Muhammad al-Hadjry uważa, że taka regulacja rekrutacji emigrantów w sektorze prywatnym jest konieczna – ale powinna służyć podniesieniu jakości i umiejętności zagranicznych pracowników, tak aby obywatele mieli więcej możliwości zatrudnienia.

„Kraje Rady Współpracy Zatoki Perskiej muszą opracować i wdrożyć prawdziwie „mądrą” selekcję pracowników zagranicznych: konieczne jest jednoczesne podnoszenie poziomu kwalifikacji zagranicznych specjalistów i stwarzanie większych możliwości zatrudnienia miejscowej ludności - przede wszystkim młodzieży. Uważam, że taka przejrzysta i etapowa strategia pozwoli nam poświęcić znacznie więcej uwagi obywatelom krajów w ramach polityki pracy. Niestety, kraje Zatoki Perskiej wcześniej tego nie zrobiły. Ale w kontekście trwającej pandemii koronawirusa ten wektor staje się niezwykle ważny” – powiedział.

Czy to fantastyczny plan?

Jednocześnie kuwejcki ekspert ds. zarządzania kryzysowego Yusef al-Mullah wątpi w możliwość praktycznej implementacji takiego systemu.„W rzeczywistości te inicjatywy i projekty tylko brzmią pięknie. W praktyce w każdym razie trudno będzie je wdrożyć: sektor prywatny nie jest kontrolowany przez państwo, a obywatele nie będą gotowi udać się w miejsca tradycyjnie zajmowane przez ekspatów – i ten problem dotyczy nie tylko Kuwejtu, ale wszystkich monarchii Zatoki. Oczywiście można całkowicie kontrolować rekrutację pracowników firm prywatnych i liczbę obywateli - ale pytanie brzmi, jak wpłynie to na efektywność firm. Przecież nikt nie chce obniżać dochodów, żeby spróbować udowodnić wszystkim, że kraj poradzi sobie bez zagranicznej siły roboczej" – wyjaśnił ekspert.

Według niego niezwykle trudno będzie wypracować jasne, stopniowe i adekwatne mechanizmy zmniejszania liczby ekspatów w krajach Zatoki Perskiej, zarówno na poziomie ministrów pracy w ramach Radzie Współpracy Zatoki Perskiej, jak i na poziomie ustawodawstwa krajowego.

Jednak sytuacja ekspatów w regionie jest poważna: w samym Kuwejcie odsetek zagranicznej siły roboczej na rynku pracy sięga 70%. Mniej więcej na tym samym poziomie jest i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Arabii Saudyjskiej i Bahrajnie. Kraje od 2017 roku próbują rozwiązać wyraźnie pojawiający się problem regionalnego rynku pracy – na razie bez rezultatów. Ale wcześniej kwestia ta nie była podnoszona na poziom instytucji regionalnych.