NI: Jak Su-35 poradzi sobie z F-22

Amerykańska gazeta The National Interest opowiedziała o „tajnym sposobie", z którego pomocą Su-35 zdoła zestrzelić myśliwiec F-22.

F-22 ma kilka słabych miejsc — zauważa autor materiału David Archibald. Brakuje mu między innymi systemu wykrywania celi i tropienia w podczerwieni, który pozwala śledzić samoloty przeciwnika, wykorzystując ciepło silnika.

F-22 nie jest ponadto wyposażony w radiolokatory obserwacji bocznej, bez których nie może tropić ruchu rakiet przeciwnika bez poruszania się w linii prostej względem wypuszczającego je samolotu.  

Autor materiału podkreśla, że owe braki mają związek z tym, że F-22 opracowywano dość dawno. W 1981 roku amerykańskie siły powietrzne zawarły z firmami General Dynamics i McDonnell Douglas kontrakty na budowę dwóch prototypów myśliwca.

Po pięciu latach nad samolotami zaczęły pracować dwa zespoły z kilku firm. Siły powietrzne apelowały o połączenie wysiłków tak, aby nad tak drogim programem pracowało jak najwięcej talentów.

W 1989 roku, kiedy oba zespoły zaprojektowały swoje prototypy, amerykańskie siły powietrzne ograniczyły koszt wszystkich systemów elektronicznych, w które mogły być wyposażone F-22, do dziewięciu milionów dolarów. Plany jednego z zespołów, kierowanego przez spółkę Lockheed, przewidywały budżet w wysokości 16 milionów dolarów.

Te ograniczenia sprawiły, że zrezygnowano z systemu wykrywania celi w podczerwieni oraz z niektórych innych systemów, w tym radiolokatorów obserwacji bocznej.

Archibald podkreśla, że siły powietrzne nie dawały wyraźnych wytycznych dotyczących tego, z jakich systemów trzeba będzie zrezygnować. Zarówno Lockheed, jak i Northrop, która kierowała drugim zespołem, przyjęły optymalne rozwiązanie z punktu widzenia stosunku ceny do jakości.