Jednocześnie militaryzacja przestrzeni kosmicznej nikogo specjalnie nie interesuje, a technologie rakietowe rozwijane są coraz intensywniej. Wszystko to grozi zbyt dużą ilością broni defensywnej i ofensywnej w wielu regionach planety, a także coraz większym prawdopodobieństwem niewłaściwej oceny zamiarów przeciwnika i związanym z nią ryzykiem wybuchu „przypadkowego” konfliktu.
W 2019 roku został zerwany „Układ o całkowitej likwidacji pocisków rakietowych pośredniego zasięgu” (traktat INF), mgłą spowite są perspektywy porozumienia New START (New Strategic Arms Reduction Treaty) w sprawie środków zmierzających do dalszej redukcji i ograniczenia zbrojeń strategicznych, nie słychać również nic pozytywnego odnośnie Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej.
W żaden sposób nie są rozwiązywane kwestie militaryzacji przestrzeni kosmicznej, co bez wątpienia doprowadzi do rozwoju systemów przeciwsatelitarnych. Oprócz tego pojawiają się nowoczesne modele broni strategicznej, które można zastosować zarówno w jądrowym, jak i zwykłym arsenale bojowym.Wszystko to odbywa się na tle bardzo szybkiego rozwoju technologii rakietowych (i przeciwrakietowych), realizowanego przez wiele państw, a także zwiększania możliwości „niekinetycznego” oddziaływania (w tym z wykorzystaniem broni cybernetycznej) na systemy ogniowe i systemy sterowania.
Klikając przycisk "Post", jasno wyrażają Państwo zgodę na przetwarzanie danych na swoim koncie w Facebooku w celu komentowania wiadomości na naszej stronie internetowej za pomocą tego konta. Szczegółowy opis procesu przetwarzania danych można znaleźć w Polityce prywatności.
Zgodę można wycofać, usuwając wszystkie pozostawione komentarze.
Wszystkie komentarze
Pokaż nowe komentarze (0)
w odpowiedzi na (Pokaż komentarzUkryj komentarz)